ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΕΝΕΣ ΕΚΠ. ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΡΓΗΣΕΙΣ ΣΧΟΛΙΚΩΝ ΜΟΝΑΔΩΝ

ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΕΝΕΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ- ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ
ΚΙΝΗΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ Δ. ΓΛΗΝΟΣ- ΑΝΕΝΤΑΧΤΟΙ ΑΡΙΣΤΕΡΟΙ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ

ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΡΓΗΣΕΙΣ ΣΧΟΛΙΚΩΝ ΜΟΝΑΔΩΝ
ΔΕ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΤΟΥΣ
Η εκπαιδευτική κοινότητα για μια ακόμη φορά αιφνιδιάζεται από το Υπουργείο Παιδείας και τους αρμόδιους υπηρεσιακούς φορείς, καθώς καλείται σε ρόλο θεατή να συναινέσει παθητικά και βεβιασμένα στις "προτάσεις-κατευθύνσεις" για τη συγχώνευση- ή την κατάργηση σχολικών μονάδων. Δίνεται η δυνατότητα στους Περιφερειακούς Διευθυντές και στους Διευθυντές Εκπαίδευσης, με την αμέριστη συμπαράσταση των τοπικών κυβερνητικών - κομματικών στελεχών που έχουν εκπαιδευτεί να σκύβουν εύκολα τη μέση, να προχωρήσουν σε ένα μαζικό σχέδιο συγχωνεύσεων – καταργήσεων σχολείων που θα έχει σοβαρές κοινωνικές και εκπαιδευτικές συνέπειες.
Ο δήθεν "διάλογος" ανάμεσα στη διοίκηση και τους διευθυντές των σχολείων που γίνεται έξω από τις κατατεθειμένες προτάσεις του εκπαιδευτικού κινήματος, έχει στόχο να νομιμοποιήσει προειλημμένες αποφάσεις, καθιστώντας όλους τους εμπλεκόμενους φορείς συνυπεύθυνους της διαδικασίας. Η «διοικητική αναβάθμιση» της Παιδείας την οποία επαγγέλλεται το Υπουργείο Παιδείας εντάσσεται στο πλαίσιο του Καλλικράτη και του Μνημονίου και:
• μεταφέρει αρμοδιότητες -χωρίς όμως αντίστοιχους πόρους- από την κεντρική εξουσία σε μια ελεγχόμενη από τα πάνω, αυστηρά ιεραρχική, διοικητική πυραμίδα (διευθυντές σχολικών μονάδων, διευθυντές εκπαίδευσης και περιφερειακούς διευθυντές)
• με την "ενίσχυση της αυτονομίας των σχολικών μονάδων στον προϋπολογισμό και τη διαχείριση των πιστώσεων" που αναφέρει και με τη χρηματοδότηση των σχολείων βάσει των αποτελεσμάτων της αξιολόγησής τους, το κράτος αποσύρεται σταδιακά και μετακυλίει το κόστος λειτουργίας των σχολείων -μέσω των δήμων- στη τσέπη των γονιών αλλά με τη θεσμοθέτηση υποδιευθυντή οικονομικού «μάνατζερ» για να βγάζει το σχολείο «το ψωμί του», στην αναζήτηση «χορηγών», στην ιδιωτική πρωτοβουλία, οδηγώντας στο σταδιακό κλείσιμο σχολείων των κοινωνικά ασθενέστερων περιοχών και στην αναζήτηση του "καλύτερου" σχολείου από τους μαθητές-πελάτες
• με την "ανάγκη αυτονόμησης" της σχολικής μονάδας, εκείνο που επιδιώκει είναι να ενισχύσει τη θέση του διευθυντή σε βάρος του συλλόγου διδασκόντων, "δίνοντάς του και την αντίστοιχη εξουσία", όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στο κείμενο της διαβούλευσης. Για μας, ο ρόλος του συλλόγου διδασκόντων πρέπει να είναι κυρίαρχος και η σχολική μονάδα να διοικείται συλλογικά
• μέσω της "επανεξέτασης" και του "εξορθολογισμού" του ωραρίου των εκπαιδευτικών επιβαρύνεται ακόμη περισσότερο το έργο μας, διαιωνίζεται η αδιοριστία των συναδέλφων μας (ισχύει και για την εκπαίδευση η αναλογία 1 προς 5 των διορισμών) και ενισχύονται οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις.
Ειδικά για τη διαδικασία των συγχωνεύσεων:
• Τα κριτήρια των συγχωνεύσεων-καταργήσεων δεν είναι προς όφελος των μαθητών και των τοπικών κοινωνιών. Με πρόσχημα την οικονομική κρίση ήδη έχουν δρομολογηθεί περικοπές σε βασικές πλευρές της εκπαιδευτικής διαδικασίας (πάγωμα διορισμών, μείωση μισθών εκπαιδευτικών, μείωση κονδυλίων σχολικών επιτροπών, περικοπές στις μετακινήσεις μαθητών κ.λπ.) Έτσι, με κριτήριο ξανά την "περιστολή δαπανών", είναι πρόκληση η επιχειρούμενη αύξηση του αριθμού μαθητών ανά τμήμα.
• Το κράτος αποσύρεται σταδιακά από τη συνταγματικά κατοχυρωμένη υποχρέωσή του να χρηματοδοτεί τα σχολεία. Αυτό επιταχύνεται φέτος με τη μείωση ως και 60% των επιχορηγήσεων για τα λειτουργικά έξοδα των σχολείων, αλλά και την κατάργηση όλων των σχολικών επιτροπών και την αντικατάστασή τους από μία ανά δήμο.
Είναι υποχρέωση όλου του εκπαιδευτικού κόσμου να καταγγείλει μια τέτοια εξέλιξη, που στο όνομα της “περιστολής των δαπανών” θυσιάζει τα επαγγελματικά δικαιώματα όλων των εμπλεκομένων (εκπαιδευτικών και λοιπών εργαζομένων στο πλαίσιο της σχολικής μονάδας) και στερεί από τις τοπικές κοινωνίες τη δυνατότητα να έχουν πραγματικά αναβαθμισμένη κι εύκολη πρόσβαση στην εκπαιδευτική και συνολικά πολιτισμική διαδικασία που παράγεται σε ένα σχολείο, ειδικά στις πιο απομακρυσμένες και υποβαθμισμένες περιοχές.
Μπροστά σε αυτές τις επιδιώξεις, οι σύλλογοι διδασκόντων πρέπει να ενεργοποιηθούν σε μια κατεύθυνση ενημέρωσης των μαθητών, των γονέων, των υπόλοιπων εργαζομένων που σχετίζονται με το σχολείο και συνολικά της τοπικής κοινωνίας, συντονισμένα και ενωτικά, μέσα από τις συνδικαλιστικές, αυτοδιοικητικές και άλλες οργανώσεις και συλλογικότητες, ώστε όλοι μαζί να αποτρέψουμε τις εξελίξεις.
ΑΝ ΟΛΟΙ ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ
ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΑΓΑΘΩΝ!
 ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ!
 ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΑΥΞΗΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΣΤΟ 5% ΤΟΥ ΑΕΠ!
 ΟΧΙ ΣΤΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΣΧΟΛΙΚΩΝ ΜΟΝΑΔΩΝ!
 ΟΧΙ ΣΤΟ «ΦΤΗΝΌ ΣΧΟΛΕΙΟ» !
 ΌΧΙ ΣΤΟ «ΝΕΟ» ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΩΝ ΧΟΡΗΓΩΝ!
 ΦΡΕΝΟ ΣΤΟΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΚΗΣ ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΑΣ!
 ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΘΕΣΜΙΚΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ!
 ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ!