ΕΥΤΥΧΕΣ ΤΟ 1512
Του ΣΠΥΡΟΥ ΣΑΚΕΛΛΑΡΟΠΟΥΛΟΥ*
Υπάρχει αλήθεια κανείς που να αμφιβάλει πως η μεγάλη πλειοψηφία του Λαού μας ζει σήμερα χειρότερα σε σύγκριση με την Πρωτοχρονιά του 2011, ημερομηνία στην οποία ζούσε χειρότερα σε σύγκριση με τηνΠρωτοχρονιά του 2010, ημερομηνία στην οποία ζούσε χειρότερα σε σύγκριση με την Πρωτοχρονιά του 2009; Υπάρχει, ταυτόχρονα καμία αμφιβολία πως παρά τους πρωτοφανείς κοινωνικούς αγώνες η κατάσταση για να αλλάξει χρειάζεται μια άλλη αριστερά που θα συγκροτεί κοινωνικές και πολιτικές συμμαχίες οι οποίες θα αρθρώνονται γύρω από έναεναλλακτικό/ μεταβατικό πρόγραμμα αποτελώντας το αντίπαλο δέος απέναντι στη σημερινή φρικαλεότητα; Ωστόσο για να μη ξεμακρύνω από το θέμα μου για το τι πρέπει να κάνει η Αριστερά σας παραπέμπω σε σχετικά άρθρα του Π. Σωτήρη (http://aristerovima.gr/blog.php?id=3003) του Γ. Ρούση (http://aristerovima.gr/details.php?id=2754)και της ταπεινότητάς μου (http://aristerovima.gr/details.php?id=2756).
Πεντακόσια χρόνια αργότερα βλέπουμε διαφορές σε σχέση με αντίστοιχα ζητήματα; Ο βουλευτής της ΝΔ Ν. Νικολόπουλος στις 16 Δεκεμβρίου 2011 θέτει ερώτημα προς τον Υπουργό των Οικονομιών με θέμα «Πολλοί γονείς εγκαταλείπουν τα παιδιά τους σε ιδρύματα λόγω οικονομικών προβλημάτων». Στην ερώτηση αναφέρεται πως σύμφωνα με δημοσιεύματα του Τύπου (2) «εκατοντάδες απελπισμένοι γονείς…. χτυπούν καθημερινά τις πόρτες των ιδρυμάτων …. και παρακαλάνε τους υπεύθυνους των κέντρων αυτών να τους βοηθήσουν… Τα στοιχεία του 2010 μιλούν για αύξηση των αιτήσεων σε ποσοστό 40%... Η κατάσταση είναι τραγική και ωθεί όλο και περισσότερους να αφήνουν τα παιδιά τους στα ιδρύματα προκειμένου να έχουν ένα πιάτο φαγητό ή ακόμα και στέγη, αφού πολλοί από αυτούς δεν έχουν να πληρώσουν το νοίκι και τους λογαριασμούς και σύντομα θα βρεθούν στο δρόμο».
Αλλά και για πάρα πολλούς άλλους γονιούς η κατάσταση είναι αντίστοιχα δραματική. Ήδη από τις αρχές της σχολικές χρονιάς είχαν γίνει πολλές καταγγελίες από εκπαιδευτικούς διαφόρων περιοχών που αναφέρονταν σε συνεχή φαινόμενα λιποθυμιών μαθητών μέσα στις τάξεις λόγω ασιτίας. Είχε γίνει και σχετική ερώτηση από τους βουλευτές της Δημοκρατικής Αριστεράς στους Υπουργούς Παιδείας και Εργασίας. Και να ποια ήταν η απάντηση του Υπουργείου Παιδείας «κάποιοι καταφεύγουν μέσω των ΜΜΕ και στο έσχατο μέσο της λαϊκίστικης προπαγάνδας, χωρίς να διστάζουν να χρησιμοποιήσουν ακόμη και τους ίδιους τους μαθητές»!
Έλα όμως που η πραγματικότητα είναι ξεροκέφαλη και τα περιστατικά πολλαπλασιάστηκαν μέσα στις επόμενες εβδομάδες με αποτέλεσμα το ίδιο το Υπουργείο Παιδείας να υποχρεωθεί στην ανακοίνωση προγράμματος παροχής μικρογευμάτων στους μαθητές! Δηλαδή παροχή συσσιτίων ως τρόπου αντιμετώπισης ενός φαινομένου που μέχρι πρότινος θεωρούνταν λαικίστικό επικοινωνιακό τέχνασμα!!!
Επιμύθιο: οι αιτήσεις από οικογένειες για εστίαση των παιδιών τους σε ιδρύματα καθώς και ο πολλαπλασιασμός των φαινομένων παιδικής ασιτίας μάς δείχνουν πως αν κάτι είναι σίγουρο είναι ότι τα χειρότερα έρχονται. Στο χέρι των οργανωμένων και ανοργάνωτων δυνάμεων μιας σύγχρονηςριζοσπαστικής, αντικαπιταλιστικής, αντιευρωπαϊκής αριστεράς είναι το να γίνουν τα πράγματαχειρότερα για τους κυρίαρχους και όχι για τους κυριαρχούμενους!
Χρόνια πολλά σε όλους!
*Αναδημοσίευση από το «aristerovima.gr».
(1) Arbel Benjamin, 1995, ‘‘Η Κύπρος υπό Ενετική Κυριαρχία’’ στο Θεοδωρος Παπαδόπουλος (επιμ), Ιστορία της Κύπρου, Λευκωσία, Ίδρυμα Μακαρίου Γ’.
(2) Σύμφωνα με την Καθημερινή, 500 οικογένειες ζήτησαν πρόσφατα μία θέση για τα παιδιά τους στα Παιδικά Χωριά SOS
.
(1) Arbel Benjamin, 1995, ‘‘Η Κύπρος υπό Ενετική Κυριαρχία’’ στο Θεοδωρος Παπαδόπουλος (επιμ), Ιστορία της Κύπρου, Λευκωσία, Ίδρυμα Μακαρίου Γ’.
(2) Σύμφωνα με την Καθημερινή, 500 οικογένειες ζήτησαν πρόσφατα μία θέση για τα παιδιά τους στα Παιδικά Χωριά SOS
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου