Άντε να ευχηθείς καλή χρονιά...

Καρτερός Θανάσης

Ημερομηνία δημοσίευσης: 01/01/2012  Η ΑΥΓΗ

ΑΝΤΕ να ευχηθείς καλή χρονιά. Με τις αυξήσεις στο ρεύμα, στα τρόφιμα, στο πετρέλαιο, στους φόρους, στις απαιτήσεις -αναδρομικές, παρούσες και μελλούμενες. Και τις μειώσεις στους μισθούς, στις δουλειές, στα μεροκάματα, στο αφορολόγητο, στην προσωπικότητα ή ό,τι έχει απομείνει από αυτή. Με ένα μαύρο σύννεφο εν ολίγοις πάνω από τα κεφάλια μας, μέσα στο οποίο χορεύουν αριθμοί, περικοπές, χαράτσια, ιδέες παλιές και ιδέες νέες για το πώς θα γίνουμε πιο φτωχοί, πώς θα φτάσουμε στο βάθος της ταπείνωσης, πώς η τιμωρία μας θα πάρει τον χαρακτήρα φρονηματισμού για όλους τους άλλους που έπονται και δεν το ξέρουν ακόμα οι έρμοι, απλώς το φοβούνται.
ΑΝΤΕ να ευχηθείς καλή χρονιά με τις ουρές στα συσσίτια, με τα παιδιά να λιποθυμούν στα θρανία από ασιτία, με γονείς να ψάχνουν απεγνωσμένα πώς θα θρέψουν τα παιδιά τους, παιδιά να ψάχνουν απεγνωσμένα πώς θα θρέψουν τους γονείς τους, άστεγους να ψάχνουν απεγνωσμένα έναν τόπο ασφαλή και ζεστό σε μια χώρα που ούτε ασφαλής πια ούτε ζεστή μπορεί να είναι για τους κατοίκους της. Με την καμπύλη των αυτοκτονιών, των ψυχικών διαταραχών, της κατάθλιψης, της παραβατικότητας, της εξάρτησης από ουσίες να ανεβαίνει συνεχώς και με ρυθμούς που τρομάζουν όχι μόνο τον αδαή, αλλά και τον ειδικό. Και εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους να αναζητούν μια οποιαδήποτε δουλειά με ένα οποιοδήποτε ωράριο και με οποιουσδήποτε όρους για να εξασφαλίσουν ένα κομμάτι ψωμί -κυριολεκτικά.
ΑΝΤΕ να ευχηθείς καλή χρονιά όταν η χρονιά που έρχεται θα είναι ακόμα πιο μαύρη από αυτή που πέρασε. Όταν σε όλο τον κόσμο τρέμουν τα πλοκάμια της κρίσης -μέχρι πού θα φτάσουν, ποιους ακόμα θα αρπάξουν, πόσους ακόμα θα βυθίσουν στον ωκεανό των αγορών, πόσα θύματα ακόμα θα καταμετρήσουν οι επερχόμενοι. Και όλοι, ειδικοί και μη, οικονομολόγοι και πολιτικοί, τον φόβο για το αύριο προτάσσουν και τα χειρότερα προβλέπουν για το 2012. Και δεν λείπουν και εκείνοι που μιλούν ήδη για μια οικονομική και κοινωνική οπισθοδρόμηση που θα πάει τον κόσμο σε ένα είδος Μεσαίωνα των αγορών, με τον τοκογλύφο στη θέση του φεουδάρχη.
ΑΝΤΕ τέλος να ευχηθείς καλή χρονιά όταν βλέπεις ότι, παρ’ όλα αυτά, παρά τη δυστυχία και τον φόβο που απλώνεται στον κόσμο, η Ευρώπη επιμένει σε μια πολιτική που αντί να αντιμετωπίζει την κρίση την τρέφει, αντί να την καταστείλει τη θεριεύει. Οι εργαζόμενοι, οι απλοί άνθρωποι, καλούνται, θέλουν δεν θέλουν, όχι απλώς να πληρώσουν τα σπασμένα μιας κατάστασης για την οποία καθόλου δεν ευθύνονται, αλλά και να χρηματοδοτήσουν μελλοντικές επενδύσεις και μελλοντικά κέρδη στα οποία προσβλέπουν οι αγορές και οι πάπες της σημερινής πολιτικής. Ανίκανοι βέβαια να αντιληφθούν σε πόσο μεγάλο κίνδυνο μπαίνει έτσι όχι μόνο η κοινωνική σταθερότητα σε κάθε χώρα - θύμα, αλλά και η σταθερότητα του κόσμου ολόκληρου.
ΚΑΙ ΟΜΩΣ πρέπει να ευχηθούμε καλή χρονιά. Και να προσπαθήσουμε όχι μόνο ως θύματα μιας ανάλγητης πολιτικής, ή ως αριστεροί, αλλά ως άνθρωποι που διεκδικούν το αυτονόητο δικαίωμα να ζουν και να υπολογίζονται ως άνθρωποι, να διακρίνουμε φύτρα αισιοδοξίας μέσα στο σκοτεινό τοπίο της φετινής πρωτοχρονιάς. Πού; Σε κείνες τις πρωτοβουλίες που δείχνουν ότι η κοινωνική αλληλεγγύη έχει αρχίσει να παίρνει σάρκα και οστά, να δίνει το "παρών" σε γειτονιές και τόπους δουλειάς, να απαντά στην κρατική αθλιότητα και στη φιλανθρωπία των βολεμένων. Εκεί, σ’ αυτές τις πρωτοβουλίες, δοκιμάζονται απόψεις, στάσεις ζωής, ευαισθησίες και πολιτικές.
ΔΙΟΤΙ καλό και άγιο είναι να καταγγέλλουμε την πολιτική που μας έφτασε έως εδώ. Ακόμα καλύτερο να είμαστε παρόντες στους αγώνες που επιχειρούν να ορθώσουν αντιστάσεις στον οδοστρωτήρα της τρόικας και των συνεργών της. Αλλά εδώ που έφτασαν τα πράγματα προέχει να σωθούν άνθρωποι, ζωές, παιδιά, να εμποδιστούν αγριότητες, να υπάρξει ένα δίχτυ της ίδιας της κοινωνίας που θα προστατεύει τα πιο αδύναμα μέλη της. Προστατεύοντας μαζί τον εαυτό της, την αξιοπρέπειά της και την προοπτική της αντίστασης μέχρι το τέλος.
ΕΤΣΙ έχει ένα νόημα η ευχή "καλή χρονιά". Με ευχετήρια υποσημείωση την παλιά αλλά πολύ επίκαιρη στις μέρες μας παραίνεση: Λιγότερα συνθήματα και πιο πολλή δουλειά.