Γράμμα της Ανοικτής Επιτροπής Αγώνα των εκπαιδευτικών της Β΄ΕΛΜΕ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ προς τους γονείς των μαθητών

Εδώ και δυο χρόνια  ζούμε στη χώρα μας, μια σταδιακή αφαίρεση όλων των κατακτήσεων που με αγώνες κέρδισαν οι προηγούμενες γενιές. Οι συλλογικές συμβάσεις, οι συντάξεις, τα ασφαλιστικά ταμεία, η δημόσια περίθαλψη  αλλά ακόμη και το δικαίωμα να οργανωνόμαστε σε συνδικαλιστικές οργανώσεις, να απεργούμε,  δεν ήταν χάρισμα κανενός κράτους πρόνοιας . Ήταν κατακτήσεις επίμονων αγώνων για τους οποίους ο λαός μας πλήρωσε με αίμα. Που είναι σήμερα το κράτος πρόνοιας;  Συμμαχεί με τις τράπεζες, τους εργοδότες, τους χρηματιστές,  το ΔΝΤ, την Ευρωπαϊκή Ένωση και τουφεκίζει κάθε μας δικαίωμα, μας χρεώνει χαράτσια, ανεργία, ακρίβεια, πείνα.

Το δημόσιο σχολείο είναι κι αυτό ένας στόχος για κατάρριψη. Με το ξεκίνημα της φετινής χρονιάς:

Ø  Τα βιβλία δεν είχαν ακόμη τυπωθεί και ακόμα τυπώνονται.

Ø  Οι λειτουργικές δαπάνες μειώθηκαν κατά 60%  (θέρμανση, γραφική ύλη)

Ø  Οι ενισχυτικές διδασκαλίες, τα αθλητικά  τμήματα, τα ειδικά σχολεία σχεδόν εξαφανίστηκαν.

Ø  Οι μισθοί των εκπαιδευτικών μειώθηκαν από 20 έως 40%

Ø  Οι μαθητές στα τμήματα αυξήθηκαν και στόχος των συγχωνεύσεων είναι μεγάλα σχολεία  ώστε να γίνονται εύκολα τμήματα 30 μαθητών.

Ø  Στη  Α΄ Λυκείου  αυξήθηκε η ύλη κατεβάζοντας μαθήματα από Β΄ και Γ΄ λυκείου  ενώ συγχωνεύτηκαν πολλά μαθήματα για να φαίνονται λιγότερα.

Όμως όλα αυτά ήταν απλά η προθέρμανση για δύο ανατρεπτικές αλλαγές στο σχολείο που γνωρίζουμε.

Πρώτο :  ψηφίστηκε το νέο μισθολόγιο των δημοσίων υπαλλήλων.

Για μας τους εκπαιδευτικούς το νέο μισθολόγιο μας χώρισε ήδη σε αρκετές κατηγορίες με δύο αντίθετα άκρα , των νεοδιορισμένων με 650 ευρώ και των παλιών με 1400. Η εφαρμογή του όμως μας επιφυλάσσει κάτι χειρότερο. Κανείς  δεν θα παίρνει τον ίδιο μισθό με τον διπλανό του, η προϋπηρεσία εξαφανίζεται, ο μισθός εξαρτάται από την αξιολόγηση στην οποία συμπεριλαμβάνεται η εκτίμηση του διευθυντή  για την συμπεριφορά μας , η απόδοση των μαθητών σε πανελλήνιες εξετάσεις , η συμμετοχή σε απεργίες η υπακοή μας στις άνωθεν εντολές.  Άλλωστε, με τέτοια ανεργία, πολλοί απελπισμένοι μπορεί να δεχτούν αυτές τις συνθήκες εργασίας.

Επιδιώκουν  να διαμορφώσουν ένα ανταγωνιστικό τύπο εκπαιδευτικού, φτωχού συνάμα και φοβισμένου ώστε εύκολα η πίεση που του ασκείται να διοχετεύεται προς τους μαθητές. Έτσι με τη σειρά τους οι μαθητές θα διαπαιδαγωγούνται  ως αυριανοί εργαζόμενοι  στον μεταξύ τους ανταγωνισμό αλλά και στην υποταγή στον εργοδότη.

Δεύτερο:  ανακοινώθηκαν  από την διορισμένη κυβέρνηση τα σχέδια για το «νέο λύκειο».

   Αποκαλύφθηκε έτσι γρήγορα πόσο ψεύτικη και χυδαία είναι η προσποίηση του υπουργείου για τα υποσιτισμένα παιδιά της Αθήνας. Ξεκίνησαν συσσίτια, παρόλο που η υπουργός ισχυρίζονταν πριν τα Χριστούγεννα ότι κανένα παιδί δεν υποσιτίζεται και αυτά τα διέδιδαν εκπαιδευτικοί προς δημιουργία εντυπώσεων! Σαν το λύκο του παραμυθιού που ξεγελά τα κατσικάκια, μοιράζει «μικρογεύματα» σε μαθητές δημοτικού ενώ τους μαγειρεύει   πανελλήνιες εξετάσεις σε Α΄,Β΄,Γ΄  Λυκείου στις οποίες πρέπει να αποδείξουν ότι με το γάλα και το ψωμί του συσσιτίου  μπορούν να ανταγωνιστούν το παντεσπάνι και τη σοκολάτα της δικής  τους «υψηλής κοινωνίας»

Θα πει κάποιος πως το σχολείο έχει προβλήματα  και θέλει αλλαγές. Τι αλλαγές όμως θέλει και ποιος θα  τις κάνει; Η κυβέρνηση του μαύρου μετώπου θα πραγματοποιήσει τις αναγκαίες αλλαγές; Ή  μήπως  ο πόθος της εκπαιδευτικής κοινότητας ήταν να επεκταθούν οι πανελλήνιες σ’ όλο το λύκειο; Αυτό ζητούσαν

οι εκπαιδευτικοί οι γονείς και οι μαθητές; Και βαφτίζουν αυτό το σχέδιο κατάργηση των εξετάσεων; Δεν λένε καλύτερα ότι καταργούν το  γενικό λύκειο για την πλειοψηφία των παιδιών  του εργαζόμενου λαού;  Άλλωστε τι θα περίμενε κανείς από μια επιτροπή σχεδιασμού στην οποία συμμετέχουν ιδρυτές και σύμβουλοι ιδιωτικών σχολείων ;

Οι αλλαγές στοχεύουν προς μια κατεύθυνση, την ιδιωτικοποίηση της δημόσιας παιδείας

Ø  Απαγορεύουν πλέον στην εργατική τάξη να σπουδάσει με επάρκεια τα παιδιά της, τα παιδιά των εχόντων(όσοι απομείνουν απ’ αυτούς)θα προχωρήσουν,  οι υπόλοιποι στη μοίρα τους.

Ø  Συνδέουν στενότερα το γενικό λύκειο με τα ΑΕΙ αφού συνυπολογίζεται ο βαθμός και των τριών τάξεων για πρόσβαση σε σχολές.

Ø  Καταργούν μετά την Α λυκείου πολλά μαθήματα γενικής παιδείας περιορίζοντας τον ευρύτερο ορίζοντα γνώσεων ( π.χ. ιστορία -φυσική)

Ø  Εισάγονται πανελλήνιες και στις τρεις τάξεις του Λυκείου όπου οι μαθητές θα εξετάζονται τελικά σε 35 περίπου μαθήματα. Με τον τρόπο αυτό εντατικοποιούν  το λύκειο άρα και την παραπαιδεία  για όποιους αντέχουν ακόμα να πληρώνουν για να γευτούν τους καρπούς της γνώσης.

Για τα παιδιά των εργαζόμενων και άνεργων γονιών δεν απομένει  παρά η ήδη υποβαθμισμένη από τα προηγούμενα χρόνια τεχνική εκπαίδευση, που με ακόμα λιγότερα χρήματα από το κράτος  λόγω Καλλικρατικής αποκέντρωσης θα αναζητά χορηγούς - ιδιώτες πού λόγω και του επαγγελματικού χαρακτήρα του σχολείου,  δεν θα αρκείται σε μια απλή διαφήμιση της φίρμας του.  Οι χρηματοδότες θα απαιτούν την άμεση πρόσβαση στο περιεχόμενο των μαθημάτων και κατά συνέπεια θα διαμορφώνουν  και τον τύπο του εργαζόμενου που θέλουν.

Να αντισταθούμε τώρα

Το νέο λύκειο είναι το λύκειο του ΔΝΤ και στο οποίο πρέπει να αντισταθούμε γονείς, μαθητές, καθηγητές. Τα μέτρα είναι το ίδια ενάντια σε όλο τον εργαζόμενο λαό και παρά τις προσπάθειες να μας στρέψουν τον έναν ενάντια στον άλλο, πρέπει να οικοδομήσουμε ένα μεγάλο μέτωπο παιδείας  και αντίστασης, που θα ενωθεί με τα μέτωπα αγώνα της Χαλυβουργίας, του Alter κι όλων των αγωνιζόμενων εργαζομένων. Συνέχεια του αγώνα για την υπεράσπιση του άρθρου 16, της απεργίας των δασκάλων, της εξέγερσης του Γρηγορόπουλου. Συνέχεια της αντίστασης στις πλατείες και στις μεγάλες πολιτικές και πανεργατικές απεργίες .

Για τη υπεράσπιση της νέας γενιάς και του δικαιώματός της να μαθαίνει ,να δουλεύει, να ζει με αξιοπρέπεια, σύμφωνα με τις πραγματικές της ανάγκες . Για το δικαίωμα της να συνυπάρχει με άλλους λαούς χωρίς  εκμετάλλευση από καμία μεριά.

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ της Β' ΕΛΜΕ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ (Αιγάλεω, Χαϊδάρι, Αγ.Βαρβάρα)