ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ

Full width home advertisement

Post Page Advertisement [Top]

Τα θρησκευτικά και οι αυτόκλητοι σωτήρες τους
Οι αλλαγές στο μάθημα των θρησκευτικών και οι οξύτατες αντιπαραθέσεις που προκάλεσαν, επαναφέρουν στην επικαιρότητα το δημοκρατικό αίτημα για το  χωρισμό Εκκλησίας και Κράτους, πολύ περισσότερο δε, την αυτονομία της δημόσιας εκπαίδευσης, των σχολικών προγραμμάτων και των βιβλίων από την ποδηγέτηση της Εκκλησίας.
Οι αποφάσεις για την αναμόρφωση του μαθήματος των θρησκευτικών που λήφθηκαν το 2011, οι πολύχρονες και επί διαφορετικών κυβερνήσεων εργασίες της σχετικής Επιτροπής ορθόδοξων θεολόγων και παιδαγωγών και η πιλοτική εφαρμογή του νέου προγράμματος, δε φάνηκε να ενόχλησαν κανέναν, παρά το ότι τίποτε από τα παραπάνω δεν έγινε εν κρυπτώ, πόσο μάλλον που η αλλαγή του προγράμματος σπουδών αποτελεί ένα προοδευτικό και διαχρονικό  αίτημα των ίδιων των εκπαιδευτικών θεολόγων και της ΟΛΜΕ (http://olme-attik.att.sch.gr/files/annolme/thriskeftika170908.pdf) Η πρόσφατη επιλογή του Υπουργείου Παιδείας να επεκταθεί το νέο πρόγραμμα στα σχολεία όλων των βαθμίδων με εξασφαλισμένες τις εργασιακές σχέσεις των συναδέλφων θεολόγων, ξεσήκωσε «θύελλα» στοχευμένων αντιδράσεων, οι οποίες ξεκίνησαν από την Ιεραρχία της εκκλησίας και με την εμπλοκή πολιτικών κομμάτων και συστημικών ΜΜΕ έδωσαν στο θέμα διαστάσεις πολιτικής και ιδεολογικής σύγκρουσης, που εξυπηρετεί προφανείς πολιτικές σκοπιμότητες.
Στο Ελληνικό Σύνταγμα αναφέρεται ως απαραβίαστη η θρησκευτική συνείδηση (άρθρο 13), κατοχυρώνεται το δικαίωμα της θρησκευτικής εκπαίδευσης και απαγορεύονται οι διακρίσεις λόγω θρησκείας. Στην πραγματικότητα όμως αυτά τα δικαιώματα καταστρατηγούνται με τον μέχρι τώρα κατηχητικό-ομολογιακό χαρακτήρα του μαθήματος των θρησκευτικών, από τη διδασκαλία του οποίου πολλοί γονείς δεν τολμούν να ζητήσουν απαλλαγή για να μην στιγματιστούν τα παιδιά τους, και όσοι το κάνουν γνωρίζουν ότι σε ώρα μαθήματος το παιδί τους  θα βρίσκεται αποκλεισμένο από τη σχολική τάξη. Επιπλέον, δεν υπάρχει μέριμνα για τη σχολική θρησκευτική εκπαίδευση του μεγάλου αριθμού αλλόθρησκων μαθητών, τους οποίους περιθωριοποιεί ακόμα περισσότερο ο γενικότερος  θεοκρατικός χαρακτήρας κάποιων σχολικών εκδηλώσεων.
Το θέμα που άνοιξε δεν είναι αποπροσανατολιστικό, ούτε δευτερευούσης σημασίας. Είναι θέμα ουσίας για το περιεχόμενο και την ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης, για την ελευθερία της θρησκευτικής συνείδησης, για τα δικαιώματα  και την ισότητα των μορφωτικών ευκαιριών όλων των μαθητών/τριών, που αφορούν στην προκειμένη περίπτωση το θρησκευτικό εγγραμματισμό και την αντίστοιχη γνώση που δεν είναι δικαίωμα μόνο των ορθόδοξων μαθητών/τριών. Ο μέχρι τώρα τυπολατρικός χαρακτήρας του μαθήματος και ο αποκλεισμός από αυτό αρκετών μαθητών/τριών, δεν ανταποκρίνεται πλέον στις σύγχρονες ανάγκες ενός πολυπολιτισμικού σχολείου, όπως είναι το σημερινό. Η γνώση και η κατανόηση των αξιών της Ορθόδοξης Εκκλησίας και η ταυτόχρονη γνωριμία με τις άλλες θρησκευτικές παραδόσεις ως μάθημα που θα προσφέρεται χωρίς διακρίσεις και αποκλεισμούς σε όλα τα παιδιά, μόνο όφελος μπορεί να έχει, ιδιαίτερα σε μια εποχή κατά την οποία ο θρησκευτικός φανατισμός υποδαυλιζόμενος από τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις τροφοδοτεί διεθνώς πολέμους, εμφύλιες διαμάχες και  τρομοκρατία, ενώ στη χώρα μας πληθαίνουν τα περιστατικά ρατσισμού και ξενοφοβίας λόγω του Προσφυγικού ζητήματος.
Στην ενορχηστρωμένη πολεμική που προέρχεται από τους πιο οπισθοδρομικούς κύκλους, και στην οποία δεν είδαμε να παίρνουν θέση -όπως θα όφειλαν- οι προοδευτικές παρατάξεις, ήρθαν να προστεθούν και οι ανακοινώσεις της ΔΑΚΕ εκπ/κών σε μια καθόλου τυχαία χρονική στιγμή, σε ευθεία αντιπαράθεση με την πρόταση της ΟΛΜΕ που προτείνει τη μετατροπή των θρησκευτικών σε θρησκειολογικό μάθημα.
 
Αντιπαρερχόμενοι την πολιτική ρηχότητα και τη γελοιότητα των θεωριών συνομωσίας της πρώτης ανακοίνωσης, ενός σκοταδιστικού κειμένου που δεν έχει προηγούμενο στην ιστορία της Ομοσπονδίας μας, θεωρούμε ότι ο εθνικισμός, οι αντιλήψεις περί «περιούσιου λαού», η μισαλλοδοξία και η καλλιέργεια στερεοτύπων,  δε συνάδουν με τις αξίες και τις θέσεις του εκπαιδευτικού κινήματος.
Επειδή η ανακοίνωση αυτή έχει και προεκλογική σκοπιμότητα (εκλογές για Υ.Σ) να υπενθυμίσουμε ότι οι εκπαιδευτικοί στη συντριπτική τους πλειοψηφία, μπορούν να ξεχωρίσουν την αγάπη για την πατρίδα από την πατριδοκαπηλία, τη θρησκευτικότητα από τη θρησκοληψία, το σεβασμό στις ελευθερίες, τα ανθρώπινα δικαιώματα και την ανεκτικότητα, από τα στερεότυπα και τον υφέρποντα ρατσισμό.
 Στο Ελληνικό Σύνταγμα άρθρο 16, παρ.2 προβλέπεται :
« H παιδεία απoτελεί βασική απoστoλή τoυ Kράτoυς και έχει σκoπό την ηθική, πνευματική, επαγγελματική και φυσική αγωγή των Eλλήνων, την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης και τη διάπλασή τoυς σε ελεύθερoυς και υπεύθυνoυς πoλίτες.»
Είναι προφανές ότι:
Η διάπλαση ελεύθερων και υπεύθυνων πολιτών μάλλον είναι «ψιλά» γράμματα που δεν διαβάζονται από τα ματογυάλια του αναχρονισμού.
Έτσι και αλλιώς η ιστορία δεν μπορεί να γυρίσει πίσω…





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Bottom Ad [Post Page]