Η αξιολόγηση-χειραγώγηση των σχολικών μονάδων & των εκπαιδευτικών και η αγωνιστική μας αντίδραση!

 

Η αξιολόγηση-χειραγώγηση  των σχολικών μονάδων & των  εκπαιδευτικών και η αγωνιστική μας αντίδραση!

 

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

   Με την ψήφιση του ν.4692/2020 θεσμοθετήθηκε η εξωτερική αξιολόγηση των σχολείων από την τρέχουσα σχολική χρονιά και η ατομική αξιολόγηση των εκπαιδευτικών αρχικά στα  Πειραματικά και Πρότυπα Σχολεία και στη συνέχεια για όλους τους εκπαιδευτικούς από το Σεπτέμβριο του 2021! Η εξέλιξη αυτή καθυστέρησε λόγω της εξέλιξης της Πανδημίας και υλοποιείται πλέον τώρα με το ΦΕΚ 140/τ.Β΄/20-1-2021 με θέμα: «Συλλογικός προγραμματισμός, εσωτερική και εξωτερική αξιολόγηση των σχολικών μονάδων ως προς το εκπαιδευτικό τους έργο». Υπενθυμίζεται ότι όπως έχει ήδη αναφέρει η υπουργός Ν. Κεραμέως: «Το σύστημα αξιολόγησης που εξετάζουμε στοχεύει στη διαρκή βελτίωση του εκπαιδευτικού έργου και των εκπαιδευτικών. Βασική αρχή της εφαρμογής του συστήματος αξιολόγησης είναι η παραδοχή ότι όποιος  αξιολογεί αξιολογείται,  στο πλαίσιο μιας αμφίδρομης αξιολογικής διαδικασίας. Είναι η ίδια που μας είχε πει ότι: «έρχονται διαρκώς όλο και περισσότεροι και μας λένε θέλουν να αξιολογηθούν, διότι καταβάλλουν τεράστιες προσπάθειες και αυτό θέλουν να φανεί» αφού «δεν υπάρχει σύστημα το οποίο να μπορεί να προοδεύσει, αν δεν αξιολογείται» για το λόγο αυτό: «θα υπάρχει μία δημοσιοποίηση όλων αυτών, γι' αυτό και έχουμε προβλέψει ανάρτηση αποτελεσμάτων αξιολόγησης, διότι θεωρούμε ότι όλο αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό, είναι δηλαδή μία κινητήριος δύναμη στην όλη εκπαιδευτική διαδικασία, αφού όλοι έχουν να κερδίσουν από την ίδια την αξιολόγηση». Μόλις πρόσφατα τόνισε: «Η πρόθεση μας είναι να ισχύσει από το αμέσως επόμενο σχολικό έτος η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών και μόλις ψηφιστεί να ξεκινήσει η διαδικασία για την ανάδειξη των νέων στελεχών εκπαίδευσης. Κάθε αξιολογούμενος θα αξιολογείται από τουλάχιστον δύο αξιολογητές, ενώ η αξιολόγηση θα οργανώνεται σε δύο διαφορετικά πλαίσια τα οποία έχουν διαφορετικά χαρακτηριστικά και κριτήρια. Κάθε εκπαιδευτικός και στέλεχος εκπαίδευσης θα έχει τον προσωπικό του ηλεκτρονικό φάκελο, στον οποίο θα καταχωρίζονται ανάμεσα σε άλλα στοιχεία άσκησης του εκπαιδευτικού/διοικητικού του έργου, θα προβλέπεται συνέντευξη μεταξύ αξιολογούμενου και αξιολογητή, καθώς και προγραμματισμένες παρατηρήσεις διδασκαλίας μαθημάτων». Μέσα στα πλαίσια αυτά η ατομική αξιολόγηση θα αφορά τη «βαθμολόγηση» του έργου του εκπαιδευτικού μέσα στο σχολείο. Σε αυτή τη διαδικασία αυξημένες αρμοδιότητες θα έχουν ο διευθυντής του σχολείου και ο συντονιστής εκπαιδευτικού έργου (ο πρώην σχολικός σύμβουλος, θεσμός όμως που επανέρχεται σύντομα στα σχολεία). Οι εκπαιδευτικοί θα αξιολογούνται για το ακαδημαϊκό τους προφίλ και τα μέσα που χρησιμοποιούν στη διδασκαλία. Οι δε σχολικοί σύμβουλοι θα έχουν στις αρμοδιότητές τους να παρακολουθούν περιοδικά τη διδασκαλία των εκπαιδευτικών στις τάξεις. Για να μην ανησυχούμε βέβαια η κ. Κεραμέως μας διαβεβαιώνει ότι: «η Αξιολόγηση δεν θα έχει τιμωρητικό χαρακτήρα αλλά διπλή στόχευση, πρώτον, να επιβραβεύσει τους αρίστους και δεύτερον να δώσει κίνητρα για βελτίωση μέσω επιμόρφωσης σε όσους δεν αποδίδουν αρκετά έως σήμερα».

   Με βάση το χρονοδιάγραμμα του Υπουργείου:

1. Μέχρι το τέλος  Φεβρουαρίου 2021, οι διευθύνσεις των σχολικών μονάδων οφείλουν να συγκαλέσουν ειδική συνεδρίαση για  την ενημέρωση του Συλλόγου Διδασκόντων για το νέο σύστημα εσωτερικής και εξωτερικής αξιολόγησης σχολικών μονάδων.
2. Στη συνέχεια, θα συγκροτηθούν ομάδες εκπαιδευτικών (με υποχρεωτική συμμετοχή), οι οποίες αναλαμβάνουν τη διερεύνηση του έργου του σχολείου με σκοπό να προετοιμάσουν μέχρι το τέλος Μαΐου 2021 εισήγηση αναφορικά με την αποτίμησή τους.
3. Κατόπιν, οι ομάδες διερεύνησης των θεματικών αξόνων συλλέγουν δεδομένα και τεκμήρια σχετικά με τη λειτουργία και το έργο της σχολικής μονάδας όσον αφορά τον θεματικό άξονα που έχουν αναλάβει 
4. Ακολούθως, παρουσιάζουν τις σχετικές εισηγήσεις τους στην ειδική συνεδρίαση του Συλλόγου Διδασκόντων προκειμένου να συνταχθεί η Έκθεση Εσωτερικής Αξιολόγησης της σχολικής μονάδας, στην ειδική ψηφιακή εφαρμογή του ΙΕΠ
5.  Οι Συντονιστές Εκπαιδευτικού Έργου Παιδαγωγικής Ευθύνης αφού μελετήσουν τις Εκθέσεις των σχολικών μονάδων, συντάσσουν Έκθεση Εξωτερικής Αξιολόγησης για κάθε μία αλλά και για το σύνολο των σχολικών μονάδων ευθύνης τους.
6. Το ΠΕ.Κ.Ε.Σ., αφού λάβει υπόψη τις ετήσιες απολογιστικές εκθέσεις των σχολικών μονάδων, συντάσσει συνολική έκθεση εξωτερικής αξιολόγησης για τη διαδικασία του προγραμματισμού και της αξιολόγησης του εκπαιδευτικού έργου των σχολικών μονάδων της οικείας Περιφερειακής Διεύθυνσης Εκπαίδευσης, την οποία αναρτά εγκαίρως στην ιστοσελίδα του, το αργότερο μέχρι τη λήξη του σχολικού έτους. 
7. Ειδικότερα, από τις αρχές τις επόμενης σχολικής χρονιάς (2021-2022), ο Σύλλογος Διδασκόντων θα προχωρά στην καταγραφή και την ανάλυση των παιδαγωγικών στόχων για τη νέα χρονιά. Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, στη φετινή διαδικασία δεν θα συμπεριληφθεί στις εκθέσεις εσωτερικής και εξωτερικής αξιολόγησης ο Συλλογικός Προγραμματισμός όπως ορίστηκε ανωτέρω.

   Η επιβολή μιας αξιολόγησης με ποσοτικά και τιμωρητικά χαρακτηριστικά στη Δημόσια Εκπαίδευση, αποτελεί ιδεολογική εμμονή της σημερινής Κυβέρνησης, παρά τη στοιχειοθετημένα αποτυχημένη εφαρμογή της στις αγγλοσαξονικές χώρες! Είναι εξάλλου, γνωστό και διακηρυγμένο το μοντέλο που «οραματίζεται» ο κ. Μητσοτάκης –και οι θιασώτες του νεοφιλελευθερισμού-  για το Δημόσιο Σχολείο: Αξιολόγηση και απόλυση εκπαιδευτικών, «αυτονομία» και εξάρτηση των σχολείων από ιδιωτικά κεφάλαια (χορηγοί με προοπτική να επεμβαίνουν και στο πρόγραμμα σπουδών), vouchers (κουπόνια) στους γονείς για «ελεύθερη» επιλογή σχολείου, πρόσληψη μάνατζερ για διευθυντές, πρόσληψη προσωπικού από τις σχολικές μονάδες και φυσικά με εκπαιδευτικούς υποτελείς στο διευθυντή - μάνατζερ, που θα διδάσκουν όπως και ό,τι αυτός θα τους υποδεικνύει, αφού η εργασιακή τους πορεία θα εξαρτάται από αυτόν! Το σχολείο ως αυτόνομη οικονομική μονάδα που μας πλασάρουν ο Κ. Μητσοτάκης και οι «σοφοί» είναι απόλυτα σύμφωνο με τα νεοφιλελεύθερα πρότυπα που "άνθισαν" την εποχή της Μάργκαρετ Θάτσερ. Έχει ως στόχο ένα σχολείο–επιχείρηση, που θα αναζητά οικονομικούς πόρους από οπουδήποτε, θα προσλαμβάνει εκπαιδευτικούς  με κριτήριο το κόστος τους και όχι μόνο τις παιδαγωγικές τους γνώσεις και ικανότητες. Έτσι θα έχουμε σχολεία πολλών ταχυτήτων, με ξεχωριστά προγράμματα, που στόχο θα έχουν να καλύπτουν τις «ανάγκες των πελατών» και όχι τις πραγματικές μαθησιακές ανάγκες των μαθητών. Μέσα στη λογική αυτή εντάσσονται και οι προτάσεις της επιτροπής Πισσαρίδη για την παιδεία που μεταξύ άλλων προβλέπουν:

ü  Αυτονομία και αυτοδιοίκηση Σχολείων και μεταφορά αρμοδιοτήτων όπως η διαχείριση κύριου και βοηθητικού προσωπικού στην Τοπική Αυτοδιοίκηση! Το ΥΠΠΑΙΘ θα κρατήσει μόνο την ευθύνη των προγραμμάτων σπουδών και τα υπόλοιπα (υποδομές, προσλήψεις και μισθοδοσία) στην Τοπική Αυτοδιοίκηση! Αλήθεια με ποια κριτήρια θα προσλαμβάνονται οι εκπαιδευτικοί και πώς θα πληρώνονται από τα «αυτόνομα» σχολεία;

ü  Εσωτερική και εξωτερική Αξιολόγηση των σχολείων η οποία θα λαμβάνει υπόψη της τόσο τις εκροές της εκπαιδευτικής διαδικασίας (όπως η επίδοση των μαθητών, εισαγωγή́ σε τριτοβάθμια ιδρύματα) όσο και τις εισροές (επίδοση σε προγενέστερο στάδιο, και ειδικές προκλήσεις κάθε σχολείου)! Δημοσιοποίηση σε συγκριτική μορφή των αποτελεσμάτων των αξιολογήσεων! Μάλιστα προτείνεται η κρατική χρηματοδότηση στις σχολικές μονάδες να συνδεθεί με την επίτευξη των εκπαιδευτικών στόχων! Μιλάμε δηλαδή για σχολεία πολλαπλών ταχυτήτων!

   Με τους άξονες και τις κλίμακες αξιολόγησης που μπαίνουν στην υπουργική απόφαση, τη δημοσιοποίηση των εκθέσεων στην ειδική πλατφόρμα του ΙΕΠ, την τεκμηρίωση των αξιολογήσεων και την προβολή του έργου του σχολείου, φαίνεται η επιδίωξη της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας για την επαναφορά της αξιολόγησης-χειραγώγησης του 2013 (Π.Δ.152), που με σκληρούς και επίμονους αγώνες απέτρεψε και ανέτρεψε συνολικά το εκπαιδευτικό κίνημα! Μην ξεχνάμε ότι αναμένουμε την επαναφορά των σχολικών συμβούλων, με στόχο την επιστροφή στις αλήστου μνήμες εποχές του επιθεωρητισμού και φυσικά τον πρόεδρο του ΙΕΠ κ. Αντωνίου που μας μίλησε για την αξιοποίηση της εμπειρίας του ΠΔ152/2013 βελτιώνοντας τα αξιολογικά εργαλεία και ενισχύοντας τα εχέγγυα της αξιοκρατίας!

   Η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, αντί να σκύψει στα πραγματικά προβλήματα των τραγικών ελλείψεων μέτρων προστασίας στα σχολεία, εν μέσω πανδημίας, σε μία άκαιρη χρονικά συγκυρία, επιβάλλει την εσωτερική και εξωτερική αξιολόγηση-χειραγώγηση σχολικών μονάδων καθολικά και μετέπειτα των εκπαιδευτικών! Η συγκεκριμένη υπουργική απόφαση δεν έχει καμία σχέση με μια εσωτερική αξιολόγηση αναστοχασμού, ανατροφοδότησης και ποιοτικής αξιοποίησης δεδομένων και επιχειρείται να υλοποιηθεί, χωρίς την παραμικρή διαβούλευση με την εκπαιδευτική κοινότητα. Αντιθέτως, αποτελεί έναν ακόμη κρίκο (εξίσωση πτυχίων κολεγίων με εκείνα των πανεπιστημίων, ελαστικοποίηση εργασιακών σχέσεων, χορηγίες αντί κρατικών δαπανών κ.ά.) στην αλυσίδα μιας συντηρητικής και νεοφιλελεύθερης στροφής για τη Δημόσια Εκπαίδευση, που επιχειρεί η Κυβέρνηση της ΝΔ μεθοδικά και σταδιακά εφαρμόζοντας με απόλυτη συνέπεια τη δέσμευση Μητσοτάκη, για την κατάργηση όλων των νόμων της περιόδου Μπαλτά, Φίλη, Γαβρόγλου αφού το ρολόι της εκπαίδευσης πρέπει να γυρίζει πίσω στις αλήστου μνήμης μέρες του 2010-2014, ανατρέποντας στην πράξη τα όσα κατάφερε το συνδικαλιστικό και εκπαιδευτικό κίνημα με τους αγώνες του!

   Μην ξεχνάμε ότι με το νόμο 4692/20 θεσμοθετήθηκαν ήδη μορφές αξιολόγησης, για σχολεία και εκπαιδευτικούς, που οδηγούν στην κατηγοριοποίηση των σχολείων, στη χειραγώγηση και τον έλεγχο των εκπαιδευτικών και στον διαχωρισμό και τον ανταγωνισμό μεταξύ τους, με απρόβλεπτες συνέπειες για το εκπαιδευτικό έργο και τον ίδιο το χαρακτήρα του σχολείου. Και επειδή οι εκπαιδευτικοί δεν πρέπει να έχουμε «μνήμη χρυσόψαρου» δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι μια από τις μεγαλύτερες κατακτήσεις του εκπαιδευτικού κινήματος την περίοδο 2015-2019 ήταν η κατάργηση όλου του νομοθετικού πλαισίου που αφορούσε στην ατομική αξιολόγηση των εκπαιδευτικών και την εξωτερική αξιολόγηση -κατηγοριοποίηση- σχολικών μονάδων! Το αίτημα του κλάδου (όπως αυτό είχε εκφραστεί στα συνέδρια της ΟΛΜΕ και στις γενικές συνελεύσεις προέδρων) ήταν η κατάργηση συγκεκριμένων νόμων που αφορούσαν στην αξιολόγηση. Οι νόμοι αυτοί καταργήθηκαν από την προηγούμενη Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ! Συγκεκριμένα:

ü  Με τους νόμους 4354/2015 (αρθ.34) και 4369/2016 (αρθ.28) καταργήθηκαν:

1. Τα άρθρα του νόμου 4024/2011 που προέβλεπαν σύνδεση της μισθολογικής και βαθμολογικής μας εξέλιξης με την ατομική αξιολόγηση.

2. Το άρθρο 95 του νόμου 3528/2007 σύμφωνα με τον οποίο «… υπάλληλος ο οποίος εγγράφεται σε δύο διαδοχικούς πίνακες μη προακτέων στον ίδιο βαθμό παραπέμπεται (…) υποχρεωτικώς προς κρίση στο υπηρεσιακό συμβούλιο, το οποίο […] μπορεί να τον απολύσει ή να τον υποβιβάσει κατά έναν βαθμό».

ü  Με το νόμο 4547/2018 (αρθ.110) καταργήθηκαν:

1. Το ΠΔ 152/2013 που προέβλεπε την ατομική αξιολόγηση των εκπαιδευτικών. Το ΠΔ 152 στο άρθρ. 16, παρ. 4 αναφέρει: «Οι εκπαιδευτικοί που χαρακτηρίζονται ελλιπείς σε περισσότερα του ενός κριτήρια σε μία εκ των κατηγοριών χαρακτηρίζονται συνολικά ελλιπείς, ασχέτως συνολικής βαθμολογίας.»!! Στην επόμενη παρ. 5 του ιδίου άρθρου το ΠΔ συνδέεται με την παράγραφο 4 του άρθρου 8 του ν. 4024/2011, που αναφέρει ότι «…οι υπάλληλοι που περιλαμβάνονται σε πίνακα μη προακτέων στερούνται του δικαιώματος για προαγωγή για τα επόμενα δύο έτη». Όμως δεν αρκούσε κάποιος να αξιολογηθεί ικανός για να προαχθεί στον επόμενο βαθμό γιατί η αξιολόγηση έχει προκαθοριστεί: από όσους εκπαιδευτικούς «αξιολογηθούν» θετικά μόνο ένα ποσοστό θα περνούσε στον επόμενο βαθμό (το 100% από τον ΣΤ΄ στον Ε΄ βαθμό, το 90% από τον Ε΄ στον Δ΄,  το 80% από τον Δ΄ στον Γ΄, το 70% από τον Γ΄ στον Β΄, το 30% από τον Β΄ στον Α΄, νόμος 4024/11, άρθρο 7 παρ. 6).  Άρα θα έπρεπε να είναι «περισσότερο ικανός» από τον συνάδελφο του. Μάλιστα στο άρθρο 7 παρ. 6 του ίδιου νόμου αναφερόταν ότι «Με κοινή απόφαση των Υπουργών Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης και Οικονομικών, η οποία εκδίδεται μετά από εκτίμηση τόσο των υπηρεσιακών αναγκών όσο και των δημοσιονομικών δυνατοτήτων τουλάχιστον ανά διετία, τα προαναφερόμενα ποσοστά μπορούν να καθορίζονται χαμηλότερα…». Δηλαδή, αν τα δημοσιονομικά της χώρας δεν πήγαιναν καλά, που δεν πήγαιναν, τότε λιγότεροι εκπαιδευτικοί θα προβιβάζονταν στον επόμενο βαθμό και άρα περισσότεροι θα καθηλώνονταν  μισθολογικά! Επομένως, το ΠΔ 152/13 ήταν ένα μέρος του νομοθετικού πλαισίου, μέσω του οποίου και με βάση την ατομική αξιολόγηση ο εκπαιδευτικός θα οδηγούνταν σε μισθολογική και βαθμολογική καθήλωση, υποβιβασμό και απόλυση.

2.  Ο νόμος 3848/2010 (Διαμαντοπούλου) – εξωτερική αξιολόγηση σχολικών μονάδων

3. Ο νόμος 2986/2002: «Οργάνωση των περιφερειακών υπηρεσιών της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου και των εκπαιδευτικών και άλλες διατάξεις»

4. Ο νόμος 4142/13: Αρχή διασφάλισης ποιότητας «... Αξιολογεί την ποιότητα του εκπαιδευτικού έργου...»

5.  Ο Νόμος 3879/10 (άρθρο 22, παρ.2) σύμφωνα με τον οποίο στο Δημοτικό Συμβούλιο «…Κατά την εκπόνηση του τοπικού προγράμματος υποστήριξης της εκπαίδευσης λαμβάνονται υπόψη οι εκθέσεις αξιολόγησης και τα προγράμματα δράσης που προβλέπονται στο άρθρο 32 ν.3848/10».

ü  Η Υπουργική Απόφαση 1816/ΓΔ4/11-1-19 με το αντίστοιχο ΦΕΚ, όριζε τον προγραμματισμό και την αποτίμηση της σχολικής μονάδας ως καθαρά εσωτερική/ανατροφοδοτική διαδικασία (σύμφωνα δηλαδή με τη θέση της ΟΛΜΕ από 8^ο συνέδριο), χωρίς ποσοτικές φόρμες και κατηγοριοποίηση σχολείων. Ακόμα και η συμπερασματική έκθεση των ΠΕΚΕΣ προς το ΙΕΠ αναφέρει μόνο το πλήθος των δράσεων ανά σχολείο χωρίς ονομαστική αναφορά σχολείων.

   Είναι τραγική η προσπάθεια της κ. Κεραμέως να συνδέσει την αξιολόγηση με την επιμόρφωση, η οποία από εφόδιο αναβάθμισης του εκπαιδευτικού έργου θα μετατραπεί σε δήθεν «δεύτερη ευκαιρία για τους ανεπαρκείς». Παράλληλα η σύνδεση της αξιολόγησης των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων με τη χρηματοδότησή τους, ανοίγει το δρόμο για την εφαρμογή αντίστοιχων πρακτικών στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια εκπαίδευση με το σχολείο της εξωστρέφειας και τη διασύνδεση του με την αγορά εργασίας! Από την άλλη πλευρά μιλάνε για την επαγγελματική εξέλιξη και για την αγωνία των εκπαιδευτικών να αξιολογηθούν χωρίς φυσικά να λαμβάνονται υπόψη τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και οι ανάγκες του κάθε σχολείου και του μαθητικού δυναμικού του, χωρίς να προβλέπεται οποιαδήποτε μέριμνα για αναβάθμιση του τεχνολογικού εξοπλισμού και των υλικοτεχνικών υποδομών των σχολείων μέσα από τις μειωμένες δαπάνες για την Παιδεία, με την αύξηση και όχι τη μείωση των μαθητών ανά τμήμα με τους 10.500 διορισμούς μόνιμων εκπαιδευτικών να πηγαίνουν το 2021 και 2022 τη στιγμή που τη φετινή χρονιά εργάζονται ήδη πάνω από 50.000 αναπληρωτές!

   Μπροστά στο μεγάλο ζήτημα της αξιολόγησης να ξεκαθαρίσουμε ορισμένα στοιχεία:

   Η φερόμενη ως «αξιολόγηση» που σαν πανάκεια θα βελτιώσει την απόδοση του σχολείου στη λογική όρων οικονομίας και  με στείρα εξέταση δεικτών και αριθμών, δεν μπορεί να λύσει προβλήματα και παθογένειες του εκπαιδευτικού συστήματος, είτε αυτή είναι η τιμωρητική αξιολόγηση (σύνδεση μισθού - βαθμού ή και ο φόβος της απόλυσης), είτε η επιβραβευτική (μπόνους, κλιμάκια – κατηγοριοποίηση, ανταγωνισμός εκπαιδευτικών), ή η αξιολόγηση που θα χειραγωγεί την εκπαιδευτική διαδικασία υπό την παρακολούθηση δεικτών των επιτροπών «σοφών» της εκπαίδευσης. Εξάλλου, δεν μπορεί να οριστεί η έννοια της αξιολόγησης του εκπαιδευτικού γιατί η εκπαιδευτική δυνατότητα αλληλεπίδρασης με τους μαθητές μας δεν ποσοτικοποιείται, ούτε μετριέται με αριθμούς. Είναι επίσης δεδομένο ότι οποιαδήποτε προσπάθεια ανατροφοδότησης του εκπαιδευτικού έργου και αναπροσδιορισμού στόχων και λειτουργιών του σχολείου, δεν μπορεί να αποτελεί ατομική μέτρηση αλλά κοινωνική και συλλογική κατεύθυνση. Ο σύλλογος διδασκόντων είναι αυτός που πρέπει να διαμορφώνει το πλαίσιο καλής λειτουργίας του σχολείου σε ένα περιβάλλον παιδαγωγικής ελευθερίας και δημοκρατίας, και οι εκπαιδευτικοί του να αλληλοτροφοδοτούνται και να αλληλοϋποστηρίζονται σε ένα κλίμα εμπιστοσύνης και συνεργασίας. Αυτό το κλίμα που  δηλητηριάστηκε την περίοδο 2010-2014 από τον ανταγωνισμό, το φόβο της απόλυσης και την ανασφάλεια απέναντι στην επιβολή του νέου Πειθαρχικού και της αξιολόγησης-χειραγώγησης θέλει να επαναφέρει η κ. Κεραμέως και η Κυβέρνηση των αρίστων της ΝΔ! Είναι προφανές ότι είμαστε αντίθετοι στην προωθούμενη ατομική αξιολόγηση γιατί το ερώτημα που τίθεται είναι για ποια αξιολόγηση μιλάμε, για ποιο σκοπό γίνεται, από ποιους γίνεται και πώς συνδέεται με τα μεγάλα προβλήματα της εκπαίδευσης!

   Απέναντι στο  εύλογο ερώτημα ποια μορφή αξιολόγησης προτείνουμε η απάντηση είναι ξεκάθαρη: Εμείς είμαστε υπέρ του προγραμματισμού και της αποτίμησης που έχει την έννοια της συλλογικής, συνεργατικής, εσωτερικής και ανατροφοδοτικής διαδικασίας με κυρίαρχο όργανο τον σύλλογο διδασκόντων, τόσο στην επιλογή των αξόνων, όσο και κυρίως στο πώς θα αξιοποιήσει και πού θα αποστέλλει τα πορίσματα, χωρίς γραφειοκρατικό εκφυλισμό αυτών των διαδικασιών με αποτύπωση σε φόρμες, ποσοτικούς δείκτες και δημοσιοποίηση των τελικών εκθέσεων και χωρίς εξωτερική αξιολόγηση, που οδηγούν στη σύγκριση και την κατηγοριοποίηση των σχολείων. Αυτή είναι η απάντηση του εκπαιδευτικού και συνδικαλιστικού κινήματος στα νεοφιλελεύθερα σχέδια για το σχολείο και στην άποψη που προωθείται στα ΜΜΕ ότι οι «καθηγητές δεν θέλουν αξιολόγηση γιατί είναι τεμπέληδες κλπ». Σ’ αυτήν τη μορφή εμπλέκεται και η στάση καθενός εκπαιδευτικού μέσα στο σύλλογο, αφού και τονίζει την δική του συμμετοχή αλλά και τον θέτει μπροστά σε ευθύνες αυτοβελτίωσης με τη δέσμευσή του ενώπιον του συλλόγου. 

 Συναδέλφισσες, συνάδελφοι

   Η Γ.Σ. των προέδρων των ΕΛΜΕ αποφάσισε στις 5 Σεπτεμβρίου 2020 Απεργία – αποχή από τις διαδικασίες αξιολόγησης εκπαιδευτικών και αξιολόγησης/αυτοαξιολόγησης σχολικών μονάδων που προβλέπονται από τον νόμο 4692/2020 (ΦΕΚ 12 Ιουνίου 2020) που αφορούν αξιολόγηση και συγκεκριμένα τα άρθρα 33, 34, 35, 36 καθώς και τις εφαρμοστικές Υπουργικές Αποφάσεις και εξουσιοδοτούσε το ΔΣ της ΟΛΜΕ, αμέσως μετά την έκδοση των εφαρμοστικών Υ.Α. να προβεί σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες (νομικές) για την υλοποίησή της. Παράλληλα οι εκπαιδευτικές ομοσπονδίες συμμετέχουν στην απεργία – αποχή, που έχει προκηρύξει η Α.Δ.Ε.Δ.Υ. από τις 19/3/2019 και συνεχίζει να ισχύει μα βάση την απόφασή της στις 16/7/2020, από όλες τις διαδικασίες που σχετίζονται με την αξιολόγηση στο δημόσιο! Μπροστά μας είναι οι μεγάλες μάχες απέναντι στην επέλαση του νεοφιλελευθερισμού που ιδιωτικοποιεί και απαξιώνει το δημόσιο σχολείο με τη διάλυση μορφωτικών και εργασιακών δικαιωμάτων! Η «κανονικότητα» της Κυβέρνησης στην παιδεία, εστιάζεται στην κατάργηση όλων των κατακτήσεων των εκπαιδευτικών της περιόδου 2015-2019, τη στιγμή που αναπαράγει το εκπαιδευτικό πρόγραμμα της ΝΔ, με την αποθέωση  της αγοραίας λογικής στην εκπαίδευση όχι ως κοινωνικού αγαθού αλλά ως εμπορεύματος που απευθύνεται σε «πελάτες»! Απέναντι στη νεοφιλελεύθερη κυβερνητική πολιτική, τη διάλυση της δημόσιας εκπαίδευσης, την καταπάτηση των εργασιακών δικαιωμάτων και τις αντιδημοκρατικές και αντιεκπαιδευτικές πολιτικές του υπουργείου Παιδείας, χρειάζονται ξεκάθαρες και δυναμικές απαντήσεις από την εκπαιδευτική κοινότητα με μαζικούς και ενωτικούς αγώνες!

 

Αθήνα 26/1/2021

Νεκτάριος Κορδής

Τ. Αιρετός εκπρόσωπος των εκπαιδευτικών στο

Κεντρικό Υπηρεσιακό Συμβούλιο του Υπουργείου Παιδείας

Με τις ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΕΝΕΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ/ΣΥΝΕΚ

Κιν. 6932600870/ nekordis@yahoo.gr