Ο ΕΚΦΟΒΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΠΕΙΛΕΣ ΤΟΥ ΥΠΑΙΘ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΗΛΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ!

 

Ο ΕΚΦΟΒΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΠΕΙΛΕΣ ΤΟΥ ΥΠΑΙΘ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΗΛΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ!

   Η πολιτική ηγεσία του ΥΠΑΙΘ έχει επιδοθεί όλη αυτή την περίοδο στο ψευδεπίγραφο αφήγημα:

1. Της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης (απορρύθμισης ουσιαστικά με την εισαγωγή τιμωρητικής αξιολόγησης, συγχωνεύσεις και αύξηση μαθητών στα τμήματα εν μέσω πανδημικής κρίσης, καθιέρωση της Τράπεζας Θεμάτων και της ελάχιστης βάσης εισαγωγής στα πανεπιστήμια, αναγνώριση επαγγελματικών δικαιωμάτων πτυχίων κολλεγίων αμφιβόλου ποιότητας σε αντιστοιχία με τα πανεπιστημιακά, εισαγωγή εργαστηρίων δεξιοτήτων σε βάρος της γενικής γνώσης, αποδυνάμωση συλλογικών οργάνων διοίκησης με ενίσχυση των μονοπρόσωπων οργάνων διοίκησης κ.α.),

2. Του ψηφιακού μετασχηματισμού (τηλεκπαίδευση για κάθε περίσταση και αφορμή χωρίς παροχή τεχνολογικών μέσων, χωρίς εκπαιδευτικό υλικό, χωρίς διασφάλιση των προσωπικών δεδομένων μαθητών και εκπαιδευτικών χωρίς παιδαγωγικό σχέδιο και μεθοδολογικά εργαλεία) και

3. Της διασφάλισης της λειτουργίας των σχολείων εν μέσω πανδημίας με υγειονομική ασφάλεια (25-27 μαθητές σε τάξεις των 30τμ, 100% πληρότητα στα μέσα μεταφοράς των μαθητών, χωρίς καθαρίστριες για καθαριότητα καθ’ όλη τη διάρκεια λειτουργίας των σχολείων, χωρίς υγειονομική επιτήρηση με δωρεάν επαναλαμβανόμενα RAPID και PCR test με ευθύνη του ΕΟΔΥ, με την καθιέρωση του 50% +1 κρουσμάτων μαθητών ταυτόχρονα για να κλείσει τμήμα κ.α.).

   Σε όλα αυτά τα επίπεδα διαχείρισης η αποτυχία της κυβέρνησης και της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΑΙΘ είναι δεδομένη και αναμενόμενη, σε μεγάλο βαθμό (σύμφωνα με την εμπειρία από τη διαχείριση ιδιαίτερα της πανδημίας), τη στιγμή που η επιδίωξή τους δεν είναι η διασφάλιση της δημόσιας δωρεάν εκπαίδευσης αλλά αντίθετα κεντρική τους στόχευση αποτελεί η ιδιωτικοποίηση δομών και πτυχών του δημόσιου σχολείου. Επομένως απαιτείται, για τη στρατηγική τους, η συστηματική κοινωνική απαξίωση της λειτουργίας του δημόσιου σχολείου, των ίδιων των εκπαιδευτικών, εργασιακά και επιστημονικά, καθώς και η μεταφορά των κρατικών ευθυνών στην ατομική ευθύνη εκπαιδευτικών, μαθητών και γονιών.

   Μέσα σε αυτή την ιδιόμορφη κατάσταση και εν μέσω εξέλιξης ενός σφοδρού χιονιά που η κρατική μέριμνα φάνηκε ανίκανη να διαχειριστεί στα στοιχειώδη, η εμμονή να φανεί ότι δε χάνεται ούτε ώρα μαθήματος μέσω μιας, σε πολλά επίπεδα, ανεφάρμοστης και αναποτελεσματικής τηλεκπαίδευσης που παιδαγωγικά αποτιμάται σε μηδενικά σχεδόν αποτελέσματα μιας και οι 2 ή 3 μέρες θα κληθούν όλοι σχεδόν οι εκπαιδευτικοί να επαναλάβουν την ύλη στη δια ζώσης εκπαιδευτική διαδικασία, αποτελεί μια υποκριτική και επικίνδυνη τακτική από την πλευρά της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΑΙΘ. Η υπουργός παιδείας Ν. Κεραμέως, όταν «χαλάει» το σχέδιο της επικοινωνιακής ωραιοποίησης της καταστροφικής τους πολιτικής επιδιώκει να «διορθώσει» το πολιτικό της πρόβλημα αξιοποιώντας την παιδαγωγική μέθοδο που της αρέσει, άσχετα εάν έχει καταργηθεί εδώ και δεκαετίες, αυτό που συμπυκνώνεται στο ρητό: «όπου δεν πίπτει λόγος πίπτει ράβδος»… Αξιοποιώντας, για άλλη μια φορά, την αγαπημένη της παιδαγωγική μέθοδο, δηλ. της «μαγκούρας», ζητά από τους Διευθυντές/ντριες Εκπαίδευσης να συμπληρώσουν φόρμες όπου θα καταγράψουν ονομαστικά όσους δε διενήργησαν τηλεκπαίδευση, και για ποιο λόγο, τη Δευτέρα που μας πέρασε αλλά και τις επόμενες μέρες που θα είναι κλειστά τα σχολεία λόγω  της κακοκαιρίας… Το γεγονός ότι η κυβερνητική τους ανικανότητα οδήγησε στο να έχουμε σε μεγάλους νομούς και περιφέρειες της χώρας για 2 μέρες γενική αργία, δείχνει τον εμμονικό τρόπο σκέψης και πολιτικής δράσης τους για την απαράδεκτη και άσκοπη αυτή ενέργεια.

   Η ανεκδιήγητη αυτή οδηγία αποτελεί μνημείο αυταρχισμού  και αποποίησης των ευθυνών, που έχουν κυβέρνηση και ΥΠΑΙΘ,  για την κατάσταση που βιώσαμε την Δευτέρα. Δε φτάνει που από το πρωί εκπαιδευτικοί, με κίνδυνο της ζωής τους σε πολλές περιπτώσεις, προσπάθησαν να μεταβούν στα σχολεία για εξ αποστάσεως εκπαίδευση, δε φτάνει που δεν υπήρξε καμία επίσημη ενημέρωση παρά μόνο λίγο πριν τα μεσάνυχτα της Δευτέρας, δε φτάνει που χιλιάδες εκπαιδευτικοί ή μαθητές δεν έχουν τον απαραίτητο τεχνολογικό εξοπλισμό, το ΥΠΑΙΘ τους λέει πως ευθύνονται κιόλας! Την ώρα μάλιστα που και το ίδιο με τις αποφάσεις του για τη μη πραγματοποίηση τηλεκπαίδευσης την Τρίτη και την Τετάρτη παραδέχεται ότι αυτή είναι πρακτικά ανέφικτη να πραγματοποιηθεί. Είναι γνωστό άλλωστε πως με το πάτημα ενός κουμπιού μπορούν να πάρουν όλα τα στοιχεία που ζητούν από την πλατφόρμα που έχουν χρυσοπληρώσει αλλά έχει ακόμα ζητήματα στη διασφάλιση των προσωπικών δεδομένων, σύμφωνα με όσα λέει και η ίδια η αρχή προστασίας προσωπικών δεδομένων. Εάν δεν είναι έτσι τότε προς τι ο ψηφιακός μετασχηματισμός, η νέα «ψηφιακή» εποχή τη στιγμή που δυστυχώς ακόμα η γραφειοκρατία καλά κρατεί;

   Το θράσος και η υποκρισία από την πλευρά του ΥΠΑΙΘ έχει ξεπεράσει κάθε όριο! Αντί να ασχοληθεί με το πώς θα παρθούν όλα εκείνα τα μέτρα για να ανοίξουν τα σχολεία με ασφάλεια και θα υποδεχθούν τους μαθητές τις επόμενες ημέρες, να εξασφαλίσει τον έλεγχο και την άμεση επισκευή όποιων ζημιών μπορεί να έχουν γίνει στα σχολεία, να εξασφαλιστεί η θέρμανση κ.λ.π., επιδίδεται σε ένα ανούσιο κυνήγι μαγισσών για το ποιος έκανε ή δεν έκανε τηλεκπαίδευση αποκλειστικά και μόνο μεταξύ των εκπαιδευτικών. Εκπαιδευτικών, από τους χαμηλότερα αμειβόμενους στην Ευρώπη, τους οποίους η κυβέρνηση αντιμετωπίζει ως υπαλλήλους β΄ κατηγορίας αφού με τον νόμο 4807/21 θεσμοθέτησε την υποχρέωση της Πολιτείας να παρέχει τον απαραίτητο τηλεπικοινωνιακό και τεχνολογικό εξοπλισμό για τηλεργασία σε όλες τις κατηγορίες δημοσίων υπαλλήλων εξαιρώντας από τη ρύθμιση αυτή μόνον αυτούς. Μάλιστα, με την απόφαση για  εφάπαξ χορήγηση ποσού 200 € για την αγορά εξοπλισμού, το οποίο είναι προφανές ότι δεν επαρκεί, ουσιαστικά αποδέχεται ότι οι εκπαιδευτικοί δεν διαθέτουν τον απαραίτητο εξοπλισμό που απαιτείται να έχουν…

   Οι εκπαιδευτικοί έχουμε αποδείξει πως σε κάθε δύσκολη στιγμή είμαστε στο πλευρό των μαθητών μας χωρίς να περιμένουμε καμία εγκύκλιο ή οδηγία. Έχουμε βαθιά συναίσθηση του ρόλου μας και δε θα δεχτούμε να γίνουμε ο «αποδιοπομπαίος τράγος» των εγκληματικών ευθυνών κυβέρνησης και ΥΠΑΙΘ. Αν η κυβέρνηση και το Υπουργείο Παιδείας είχαν ακούσει τα αιτήματα των εκπαιδευτικών σωματείων δε θα είχαμε ζήσει αυτές τις τραγικές καταστάσεις με την κακοκαιρία.

   Υπενθυμίζουμε ότι στην παρ. 3 του άρθρου 4 της 111525/ΓΔ4/10-9-2021 Υ.Α. για την τηλεκπαίδευση, αναγράφεται «Εκπαιδευτικοί οι οποίοι/ες δεν διαθέτουν ηλεκτρονικό υπολογιστή, ταμπλέτα ή έξυπνο τηλέφωνο και εξ αυτού του λόγου αδυνατούν να παράσχουν εξ αποστάσεως εκπαίδευση, υποχρεούνται να προσέρχονται κατά τις ώρες διδασκαλίας τους στις σχολικές μονάδες…». Πώς μπορεί να γίνει αυτό όταν η πρόσβαση στις σχολικές μονάδες είναι αδύνατη ή/και επικίνδυνη; Σε περίπτωση ατυχήματος ποιος θα φέρει την ευθύνη όταν τα σχολεία, σύμφωνα με τη σχετική απόφαση, είναι κλειστά και οι συστάσεις της Πολιτικής Προστασίας για την αποφυγή άσκοπων μετακινήσεων ρητές;

   Τονίζουμε για άλλη μια φορά τη θέση της ΟΛΜΕ: «… µε αφορµή πλήθος καταγγελιών από συναδέλφους, που δέχονται προφορικές –πάντα– πιέσεις, εκβιασµούς ακόµα και απειλές από ορισµένους δ/ντες σχολείων και ∆ιευθυντές Εκπαίδευσης .., η ΟΛΜΕ τονίζει για µια ακόµα φορά ότι σύµφωνα µε το ισχύον πλαίσιο οι εκπαιδευτικοί δεν υποχρεούνται να χρησιµοποιούν το δικό τους εξοπλισµό ή χώρο για την παροχή τηλεκπαίδευσης. Καµία πρόβλεψη δεν υπάρχει στη νοµοθεσία που να υποχρεώνει να γίνεται τηλεκπαίδευση από το σπίτι των εκπαιδευτικών ή από άλλον χώρο, πέραν του σχολείου υπηρέτησής τους. Τονίζουµε ακόµα ότι οι εκπαιδευτικοί δεν οφείλουν να υπακούν σε προφορικές «εντολές», πολύ περισσότερο όταν αυτές είναι πέρα και έξω από κάθε θεσµικό και νοµικό πλαίσιο».

  

Ζητάμε το αυτονόητο:

1.      Η πολιτική ηγεσία του ΥΠΑΙΘ να πάρει πίσω αυτή την απαράδεκτη και αυταρχική οδηγία. Να παρθούν μέτρα για να ανοίξουν τα σχολεία με ασφάλεια για τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς.

2.      Οι Διευθυντές/ντριες των σχολείων και οι Διευθυντές/ντριες Εκπαίδευσης να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και να μη συμβάλλουν στο να περάσει ο αυταρχισμός και η τρομοκρατία στις σχέσεις με τους εκπαιδευτικούς και στα σχολεία μας.

3.      Σε περίπτωση που ενταθούν τέτοιου είδους εκβιασμοί ή και πιέσεις οι συνάδελφοι να ενημερώσουν άμεσα τις κατά τόπους ΕΛΜΕ

 

 

Νεκτάριος Κορδής

Μέλος του ΔΣ της ΟΛΜΕ με τις ΣΥΝΕΚ