ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ

Full width home advertisement

Post Page Advertisement [Top]



                        

ΣΕΠΤΕΜΒΡΗΣ 2014
ΤΟ ΚΟΥΔΟΥΝΙ ΤΗΣ ΕΝΑΡΞΗΣ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΣΧΟΛΙΚΟΥ ΕΤΟΥΣ
ΝΑ ΣΗΜΑΝΕΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΕΤΟΣ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ
          Η έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς βρίσκει τη δημόσια εκπαίδευση με οξυμένα τα αδιέξοδα που εδώ και χρόνια οι κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, ακολουθώντας πιστά τις νεοφιλελεύθερες και μνημονιακές πολιτικές, την έχουν οδηγήσει.
Επάγγελμα: μόνιμος αναπληρωτής
          Τα κενά στα Δημοτικά σχολεία και τα Νηπιαγωγεία, εξαιτίας της κατάργησης των διορισμών τα τελευταία χρόνια, ξεπερνούν  τις 12.500  και οι αναπληρωτές που αναμένεται να προσληφθούν θα αποτελούν πλέον το 20% ή το 1/5 των μονίμων εκπαιδευτικών.  Η Δημόσια εκπαίδευση διαλύεται από την υποχρηματοδότηση και τις ελλείψεις σε  εκπαιδευτικούς, η φτηνή και ευέλικτη εργασία τείνει να γίνει πλέον η κανονικότητα, ο μόνιμα αναπληρωτής εκπαιδευτικός θεωρείται πλέον για το υπουργείο σταθερή θέσης εργασίας. Την ίδια ώρα η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας δίνει ρεσιτάλ λαϊκισμού. Ενώ δεν τηρεί ούτε καν τις μνημονιακές δεσμεύσεις για μόνιμες προσλήψεις 1/5 σε σχέση με τις συνταξιοδοτήσεις μιλάει και πάλι  για διενέργεια ΑΣΕΠ και για προσλήψεις 10.000 εκπαιδευτικών. Ο υπουργός κ. Λοβέρδος,  βάζοντας ψηλά στις προτεραιότητές του τη δημιουργία του δικού του πολιτικού προφίλ, θέλει να ξεχάσουμε τα όσα αντιλαϊκά υπέγραψε και ψήφισε στα μνημόνια,     καλλιεργεί ψεύτικες ελπίδες και παίζει με την αγωνία δεκάδων χιλιάδων νέων που διεκδικούν το δικαίωμα στην εργασία. Η δημόσια εκπαίδευση δεν έχει ανάγκη από κορώνες συνδικαλιστικού τύπου από τους αρμόδιους υπουργούς αλλά μαζικούς διορισμούς, εδώ και τώρα.
          Μπροστά στα αδιέξοδα που οι ίδιοι δημιούργησαν δεν διστάζουν να υπονομεύσουν ακόμα και τη λειτουργία των σχολείων. Έτσι λίγες ημέρες πριν την έναρξη των μαθημάτων ανακοινώνουν αλλαγές στο πρόγραμμα των  1350  Ε.Α.Ε.Π. σχολείων, περιορίζοντας διδακτικά αντικείμενα και διαλύοντας τη λειτουργία του Ολοήμερου σχολείου. Αφού βλέπουν πως είναι αδύνατον να καλύψουν τα κενά με προσλήψεις δασκάλων εντάσσουν τη μελέτη στο πρωινό πρόγραμμα. Το μέτρο αυτό σημαίνει άμεσα, τουλάχιστον 1400  θέσεις δασκάλων λιγότερες και αναγκαστικές μετακινήσεις εκπαιδευτικών. Με μια επιφανειακή προσέγγιση θα έλεγε κάποιος ότι με αυτό τον τρόπο τις θέσεις τους θα πάρουν συνάδελφοι ειδικοτήτων, ως αναπληρωτές ΕΣΠΑ. Η πραγματικότητα είναι πως αν το Ολοήμερο αποστεωθεί από τη μελέτη και το μαθησιακό του περιεχόμενο και μεταλλαχθεί σε απλή φύλαξη. Χωρίς την παρουσία κανενός δασκάλου στο ολοήμερο πρόγραμμα αποκόπτεται τυπικά και ουσιαστικά κάθε επαφή με το πρωϊνό πρόγραμμα και τους εκπαιδευτικούς του. Αυτό οδηγεί στην ουσιαστική αυτονόμησή του, χωρίς δυνατότητα ενιαίου προγραμματισμού, με συνέπεια την αποδοχή της άποψης ότι μπορεί να λειτουργήσει ως ξεχωριστό κομμάτι, ανεξάρτητο στους σκοπούς και στους φορείς υλοποίησής του από το πρωϊνό πρόγραμμα.  Μια τέτοια εξέλιξη όμως, πέρα από τη συρρίκνωση που θα υποστεί εξαιτίας της διαρροής μαθητών, εύκολα μπορεί ο αριθμός κατά τμήμα να αυξηθεί υπερβολικά αλλά και να καλύψουν τις ανάγκες ωρομίσθιοι ή να ζητηθεί η συνδρομή των δήμων και οι ανάγκες να καλυφθούν με ωφελούμενους  πεντάμηνης διάρκειας και με μισθό 400 ευρώ. Το θράσος όμως δεν έχει όρια. Προσπαθούν να πείσουν γονείς και εκπαιδευτικούς ότι αυτό είναι προς όφελος των μαθητών με επικίνδυνα για την ανευθυνότητά τους  επιχειρήματα όπως "τα σχολεία θα γίνουν κυψέλες ζωής το απόγευμα",  "θα προχωρούμε  με αργότερους ρυθμούς την ύλη για να διαβάζουμε ",  "η μελέτη θα γίνεται στο σχολείο " και δεν αποκλείεται να αποφασίσουν σύντομα και πως η τσάντα θα μένει στο σχολείο. Αν καταφέρει η ηγεσία του υπουργείου να πείσει το ΙΕΠ ότι η προετοιμασία και η  μελέτη των μαθητών για την επόμενη ημέρα,  θα ολοκληρώνεται σε τάξεις  28 μαθητών σε 30 έως 40 λεπτά την ημέρα, μπράβο τους!!! Δεν πρόκειται όμως να πείσει το σύνολο της εκπαιδευτικής κοινότητας, δασκάλους, μαθητές και γονείς.
          Άλλωστε δεν είναι το μόνο παράδειγμα έλλειψης σεβασμού απέναντι στην εκπαιδευτική κοινότητα και απαξίωσης του έργου των εκπαιδευτικών. Ας μην ξεχνάμε τις υποτιμητικές δηλώσεις του υφυπουργού Παιδείας κ. Κουκοδήμου για το ρόλο του νηπιαγωγείου και του προσφερόμενου έργου από τις/τους νηπιαγωγούς αλλά και τη δημιουργία του συμβουλίου τω πρώην υπουργών που μάλλον το σύστησαν για να έχουν ακόμα μια ευκαιρία να ισοπεδώσουν πλήρως όσα τα προηγούμενα χρόνια δεν κατάφεραν να γκρεμίσουν.
          Η υποχρηματοδότηση της παιδείας, η περαιτέρω προώθηση του λεγόμενου  «Νέου Σχολείου», με αρνητικές συνέπειες στο περιεχόμενο της μόρφωσης, στη δομή και στη λειτουργία του σχολείου, η αξιολόγηση της σχολικής μονάδας, του εκπαιδευτικού έργου  και του εκπαιδευτικού, το νέο σχέδιο νόμου για τη ειδική αγωγή που η κυβέρνηση επιμένει να φέρει στη Βουλή και που  ουσιαστικά τη διαλύει και προσφέρει τους μαθητές με ανάγκες υποστήριξης και τις οικογένειές τους βορά στους κερδοσκόπους της αγοράς, η αντικατάσταση της μόνιμης εργασίας από ενοικιαζόμενη και κοινωφελή εργασία μέσω ΕΣΠΑ, το νέο Λύκειο που οδηγεί τους μαθητές εκτός αυτού, και τους σπρώχνει στη φτηνή κατάρτιση και στην απλήρωτη μαθητεία-εμπειρία (στόχος το 30% να αποκτά εργασιακή εμπειρία ως τα 18), οι διαγραφές των 180.000 φοιτητών από τα ΑΕΙ-ΑΤΕΙ αποτελούν ξεχωριστές ψηφίδες ενός παζλ που βίαια στήνεται και διαλύει το δημόσιο σχολείο και κάνει την εκπαίδευση σκληρά ταξική. Είναι μια επέμβαση που γίνεται συστηματικά και οργανωμένα, με μέτρα που «δένουν», σχετίζονται μεταξύ τους, εφαρμόζονται είτε δια της πειθούς είτε πατώντας σε ήδη διαμορφωμένες αντιλήψεις και θα αλλάξουν κυριολεκτικά το DNA της εκπαίδευσης, του σχολείου και του εκπαιδευτικού.
          Η μετατροπή της εκπαίδευσης από δημόσιο κοινωνικό αγαθό και υποχρέωση του κράτους σε εμπόρευμα είναι σκοπός αυτής της  πολιτικής. Προωθείται η πλήρης αποδόμηση της δημόσιας εκπαίδευσης συρρικνώνοντας στο ελάχιστο την κρατική χρηματοδότηση στα δημόσια εκπαιδευτικά ιδρύματα όλων των βαθμίδων, έτσι ώστε μαθητές και σπουδαστές να εξωθηθούν να γίνουν πελάτες των εκπαιδευτικών αγορών, που σκανδαλωδώς πριμοδοτούνται, οι δε εκπαιδευτικοί να εξαναγκαστούν να αποδεχθούν επαχθείς όρους εργασίας τόσο σε επίπεδο αμοιβών, όσο και σε επίπεδο εργασιακών σχέσεων.
          Αποτέλεσμα αυτής της εκπαιδευτικής πολιτικής είναι η αναπαραγωγή και  διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων. Τα παιδιά των λαϊκών κοινωνικών στρωμάτων προορίζονται για απασχολήσιμοι εργαζόμενοι χαμηλής  ειδίκευσης, ευέλικτοι, με όρους που καθορίζει η «επιχειρηματικότητα».
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι
          Η αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας, η αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου και του εκπαιδευτικού ήταν και παραμένει  κομβικό σημείο για τη συνέχιση της ύπαρξης του Δωρεάν Δημόσιου σχολείου αλλά και της ύπαρξης στοιχειωδών εργασιακών δικαιωμάτων και παιδαγωγικής ελευθερίας και δημοκρατίας για τους εκπαιδευτικούς. Από την εφαρμογή της ή όχι, θα κριθεί αν θα μιλάμε τα επόμενα χρόνια για ένα σχολείο για όλους ή για σχολεία πολλών ταχυτήτων, σκληρά ταξικά προσδιορισμένα για παροχή απλών δεξιοτήτων στην πλειοψηφία του μαθητικού πληθυσμού  υποταγμένα, κάθε φορά στις επιταγές και τις ανάγκες της αγοράς.
          Ήδη έχει ολοκληρωθεί η αξιολόγηση των σχολικών συμβούλων και έχουν κληθεί οι διευθυντές σχολικών μονάδων να υποβάλλουν το φάκελό τους, να κάνουν δηλ. την αυταξιολόγησή τους και στη συνέχεια θα αξιολογηθούν. Στη συνέχεια θα ξεκινήσει η αξιολόγηση, σε πρώτη φάση, για  όσους το  επιθυμούν. Θα πρέπει να αντιληφθούν οι συνάδελφοι διευθυντές αλλά και όσοι σκέφτονται να αξιολογηθούν ότι η συμμετοχή τους στις διαδικασίες της αξιολόγησης ανοίγουν διάπλατα την πόρτα για την εφαρμογή της. Θα πρέπει να αντιληφθούν το χρέος τους απέναντι στον κλάδο και στο δημόσιο σχολείο και να μη νομιμοποιήσουν με τη συμμετοχή τους την αξιολόγηση-σφαγείο.
          Οφείλει το σύνολο του κλάδου να αντιληφθεί πως χωρίς διαρκή παρατεταμένο  αγώνα με συγκρουσιακά χαρακτηριστικά και όρους μαζικού κινήματος δεν πρόκειται να σταματήσουμε  την αξιολόγηση και να αποτρέψουμε τις καταστροφικές συνέπειες. Δεν κάνουμε πίσω αν δεν καταργηθεί το θεσμικό πλαίσιο για την αξιολόγηση.
          Ο αγώνας για να μην εφαρμοστεί η αξιολόγηση θα πρέπει να μετεξελιχθεί σε κίνημα ενάντια στη διάλυση του Δημόσιου σχολείου. Οφείλουμε να διευρύνουμε τα όρια παρέμβασης και να συναντηθούμε με ανάλογα κινήματα υπεράσπισης των κοινωνικών αγαθών σε κάθε γειτονιά.
          Το ΔΣ της ΔΟΕ  και οι Σύλλογοι  με γενικές συνελεύσεις να αποφασίσουν άμεσα, συμπλέοντας με την απόφαση της ΑΔΕΔΥ, για την απεργία-αποχή από όλες της διαδικασίες αυτοαξιολόγησης και αξιολόγησης όλων των εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας. Κανένας δεν αξιολογείται και δεν αξιολογεί, καμία σχολική μονάδα δεν υποβάλει σχέδια δράσης. Κανείς αξιολογητής στα σχολεία.  
Από το χαράτσι στον ΕΝΦΙΑ-λτη
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι
          Η κυβέρνηση των μνημονίων και της υποδούλωσης της χώρας μας στο διεθνές κεφάλαιο, όσο παραμένει στην εξουσία γίνεται πιο επικίνδυνη: ξεπουλά πλέον και τα ασημικά!
          Το βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων και των συνταξιούχων έπεσε βίαια στα επίπεδα της δεκαετίας του ’70 και του ’80, οι άνεργοι δεν μπορούν να ικανοποιήσουν τις βασικές τους ανάγκες, οι νέοι μεταναστεύουν στο εξωτερικό και τα μέτρα φορολόγησης των ακινήτων κινδυνεύει με δήμευση η μικρή και μεσαία ιδιοκτησία.  Οι μισθοί μειώθηκαν κατά 50% περίπου, η ανεργία τετραπλασιάστηκε και η πλειοψηφία των εργαζομένων εργάζεται σε συνθήκες ελαστικής, ενοικιαζόμενης και εκ περιτροπής εργασία, μένοντας απλήρωτοι για μήνες, ενώ η κυβέρνηση σχεδιάζει με το νέο μισθολόγιο νέες μειώσεις στους κατώτερους μισθούς των δημοσίων και ιδιωτικών υπαλλήλων.
          Οι απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων συνεχίζονται, ήδη σχεδιάζονται 6.500 νέες μέχρι τέλος του 2014, ενώ με το νέο σύστημα της «αξιολόγησης» επιχειρείται η δημιουργία μόνιμου μηχανισμού απολύσεων. Παρά τα αδιέξοδα που έχουν εμφανιστεί από την εφαρμογή του νέου Πειθαρχικού Δίκαιου και τη βιομηχανία πειθαρχικών διώξεων που έχει αναπτυχθεί, η Κυβέρνηση αρνείται κάθε αλλαγή, έχοντας στόχο την ποινικοποίηση της κοινωνικής, πολιτικής και συνδικαλιστικής δράσης. Στόχο να περιοριστούν τα συνδικαλιστικά δικαιώματα και οι δυνατότητες αντίδρασης των εργαζομένων θα έχει και ο νέος συνδικαλιστικός νόμος που η κυβέρνηση ετοιμάζεται να φέρει στη βουλή.
          Οι ιδιωτικοποιήσεις δημοσίων υπηρεσιών, η εμπορευματοποίηση των κοινωνικών αγαθών και η ανταποδοτικότητα στις όποιες κοινωνικές παροχές και στις παροχές υγείας, καθώς και η περικοπή των κοινωνικών επιδομάτων έχει φέρει τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους σε απόγνωση και την κοινωνία σε κατάσταση ανθρωπιστικής κρίσης.
          Το ασφαλιστικό και οι συντάξεις οδηγούνται στη λαιμητόμο, αφού μετά τη διαχρονική, μεταπολεμική καταλήστευσή τους και το κούρεμα των αποθεματικών των ταμείων με το PSI των κυβερνήσεων του μνημονίου, προετοιμάζουν το τελειωτικό χτύπημα, για να «εισέλθουμε» στο νέο σύστημα, όπου το κράτος θα εγγυάται τη «σύνταξη» των 360€.
          Όμως αυτό που προκαλεί τα αισθήματα των εργαζομένων και του λαού μας είναι ότι συνεχίζουν να μας «δουλεύουν». Μεγαλόφωνα αναγγέλλουν ότι τα μνημόνια τελείωσαν και η τρόικα φεύγει, θεωρώντας ότι απευθύνονται σε «ιθαγενείς», που δεν καταλαβαίνουν ότι τρόικα και μνημόνια είναι όλo το πλέγμα των αντεργατικών, αντιδημοκρατικών μέτρων που έχουν ληφθεί, ότι είναι η συνέχιση της ίδιας αντεργατικής πολιτικής που εντείνεται, είναι η όξυνση των κοινωνικών αντιθέσεων και η διεύρυνση των ταξικών ανισοτήτων, είναι ο αυταρχισμός και η κατάργηση δικαιωμάτων. Και αυτά όχι μόνο παραμένουν, αλλά θέλουν να πιστέψουμε ότι είναι και ο μοναδικός δρόμος που μας έχει απομείνει. Αλίμονο αν αποτελεί μοναδική μας επιλογή, η φτώχεια και η εξαθλίωση.
Η ανατροπή της κυβέρνησης είναι πλέον προϋπόθεση επιβίωσης του ελληνικού λαού.
          Γίνεται πλέον συνείδηση σ’ όλους τους εργαζόμενους ότι σήμερα η ικανοποίηση ακόμη και των παραμικρών και ιδιαίτερων κλαδικών και συνδικαλιστικών αιτημάτων σχετίζεται και με την πάλη για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης και ότι δεν μπορούν να λυθούν τα προβλήματα και να υπάρξει ανάκαμψη της οικονομίας σε όφελος του λαού, αν δεν αγωνιστούμε για :
τη διαγραφή τουλάχιστον του μεγαλύτερου μέρους του χρέους,
την εθνικοποίηση και κοινωνικοποίηση των τραπεζών,
την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας
το ξήλωμα όλου μνημονιακού θεσμικού πλαισίου που έχει επιβληθεί τα τελευταία χρόνια.
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι
          Βασική δύναμη της κυβέρνησης δεν είναι η ελπίδα αλλά ο φόβος που σκορπάει στη κοινωνία Φόβος για το μέλλον, για την καθημερινότητα, για το διπλανό μας άνθρωπο. 'Όσο  ο κόσμος φοβάται, τόσο αυτοί πιστεύουν ότι θα συνεχίσουν να κυβερνάνε. Η ελπίδα και όχι ο φόβος είναι αυτή που θα φέρει τη μεγάλη ανατροπή.
          Η μοναδική επιλογή, ελπίδα, που έχουν οι εργαζόμενοι είναι να πάρουν οι ίδιοι την υπόθεση στα χέρια τους. Αυτή η κυβέρνηση δεν θα φύγει και δεν θα σταματήσει το καταστροφικό της έργο αν δεν τη διώξουμε εμείς με τους αγώνες μας.
          Οφείλει το σύνολο του κλάδου να αντιληφθεί πως χωρίς διαρκή παρατεταμένο  αγώνα με συγκρουσιακά χαρακτηριστικά και όρους μαζικού κινήματος δεν πρόκειται να  τους σταματήσουμε.
          Οι εκπαιδευτικοί,οι γονείς μαζί με άλλους εργαζόμενους, αλλά και άνεργους και συνταξιούχους πρέπει να βρεθούν μαζί στους δρόμους, στις πλατείες, στις γειτονιές. Να συναντηθούν με τα κινήματα πόλης, με τις ομάδες αλληλεγγύης, να πρωτοστατήσουν στη δημιουργία κινήσεων υπεράσπισης του δημόσιου σχολείου και αντιφασιστικών πρωτοβουλιών, να διαχυθούν με λίγα λόγια μέσα στην κοινωνία κι έτσι να δημιουργήσουν τους όρους ανατροπής του πολιτικού σκηνικού μέσω αυτών των κοινωνικών συμμαχιών. Τα σχολεία να γίνουν κύτταρο αντίστασης και αγώνα.
          Με αφετηρία αυτό το Σεπτέμβρη οι εκπαιδευτικοί και  η κοινωνία πρέπει να πουν ένα θεαματικό φτάνει πια στις καταστροφικές πολιτικές της συγκυβέρνησης και να δώσουν το σύνθημα της πτώσης της. Να μπουν μπροστά στον αγώνα για την έξοδο από τη καταστροφή και να πάρουν  πάνω τους την αλλαγή πορείας .
          Η ΕΡΑ καλεί όλους τους συναδέλφους, ως πρώτο βήμα αντίδρασης, να πάρουν μέρος στην κινητοποίηση στη ΔΕΘ στις 6/9, 6:00 μ.μ., στη Θεσσαλονίκη.
          Αμέσως μετά Γενικές Συνελεύσεις σε όλους τους συλλόγους, για να αποφασίσουμε και να προετοιμάσουμε τις μορφές πάλης και τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις που θα οδηγήσουν σε έναν απεργιακό αγώνα διάρκειας με προοπτική και αποτελεσματικότητα. Μπορούμε να νικήσουμε!!!
Η αντίσταση είναι καθήκον!

Ή ΕΜΕΙΣ Ή ΑΥΤΟΙ!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Bottom Ad [Post Page]