ΣΟΥ ΕΙΠΑΝ ΨΕΜΜΑΤΑ ΠΟΛΛΑ…

ΣΟΥ ΕΙΠΑΝ ΨΕΜΜΑΤΑ ΠΟΛΛΑ…

Συνέντευξη τύπου Υπουργού Παιδείας 4/8/10:

«το πρώτο και σημαντικό για τη φετινή χρονιά είναι ότι έχουν επαγγελματικά δικαιώματα τα παιδιά που είναι στα ΕΠΑΛ»

Η πραγματικότητα:

μόνο για 18 από τις 52 υπάρχουσες ειδικότητες των ΕΠΑΛ και των ΕΠΑΣ υπάρχουν αναγνωρισμένα επαγγελματικά δικαιώματα

Προβάλλοντας μια «εικονική πραγματικότητα» και συγκαλύπτοντας τα οξυμένα προβλήματα που βιώνουν μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικοί στο χώρο της Δευτεροβάθμιας Τεχνικής - Επαγγελματικής Εκπαίδευσης (ΤΕΕ), επιχείρησε η Υπουργός Παιδείας να παρουσιάσει την τρέχουσα πολιτική της κυβέρνησης στο σημαντικό αυτόν τομέα της εκπαίδευσης.

Παρέλειψε, βέβαια, να αποσαφηνίσει ότι για την κατάσταση που επικρατεί στη δευτεροβάθμια ΤΕΕ είναι υπεύθυνες όλες οι πολιτικές ηγεσίες του Υπουργείου Παιδείας και κυρίως από το 1997 μέχρι σήμερα. Με την αλλοπρόσαλλη πολιτική τους, που πάντοτε παρουσιάζονταν ως «αναβάθμιση της ΤΕΕ», κατάφεραν να επιφέρουν καίρια πλήγματα στην ήδη από την θεμελίωσή της προβληματική λειτουργία της.

Η Υπουργός Παιδείας εξαγγέλλει για το μέλλον(;) μια ακόμη «μεγάλη μεταρρύμθιση» της χιλιοταλαιπωρημένης επαγγελματικής εκπαίδευσης.  Βασισμένη όμως στις ανάγκες της αγοράς και των επιχειρήσεων. Χωρίς καμία δέσμευση για ενσωμάτωση σε αυτή όλων των μορφών κατάρτισης που λειτουργούν στα άλλα Υπουργεία στο χώρο της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Πώς συμβιβάζεται, άραγε, το νέο Υπουργείο Παιδείας να συμπεριλαμβάνει στη νέα του δομή τη «διά βίου μάθηση» αλλά όχι την αρχική επαγγελματική εκπαίδευση;

Ας εξετάσουμε, όμως, κάποια βασικά σημεία των δηλώσεων της Υπουργού Παιδείας στη συνέντευξή της 4/8/10. Κάτω από τον πομπώδη τίτλο «Η επιλογή για την Τεχνική Εκπαίδευση είναι βήμα καριέρας, είναι βήμα ενός νέου ανθρώπου για την αγορά εργασίας» ουσιαστικά περιορίστηκε στο να επαναλάβει γενικόλογες διατυπώσεις χωρίς συγκεκριμένα μέτρα και ουσιαστικές δεσμεύσεις.

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

«Το πρώτο και σημαντικό για τη φετινή χρονιά είναι ότι έχουν επαγγελματικά δικαιώματα τα παιδιά που είναι στα ΕΠΑΛ, επομένως τελειώνοντας την 3ετή τους φοίτηση σε αυτή τη μορφή Λυκείου έχουν συγκεκριμένα επαγγελματικά δικαιώματα. Μπορούν αν θέλουν να συνεχίσουν στα ΙΕΚ ή σε άλλες Τεχνικές Κατευθύνσεις, όμως έχουν επαγγελματικά δικαιώματα», τόνισε η Υπουργός Παιδείας.

Σε ποια επαγγελματικά δικαιώματα, όμως, αναφέρεται η κ. Υπουργός; Απλώς, όπως σημειώνεται χαρακτηριστικά και στο συνοδευτικό κείμενο που δόθηκε στη δημοσιότητα (στη σελ. 3), «για όσες από τις παραπάνω ειδικότητες Τ.Ε.Ε. Β’ κύκλου (σημ.: αναφέρονται μόνο οι 14 από τις 19 στο σχετικό πίνακα) υφίστανται επαγγελματικά δικαιώματα, αυτά μεταφέρονται χωρίς διαφοροποιήσεις στις αντίστοιχες ειδικότητες των Ε.Π.Α.Λ.».

Για όσες «υφίστανται» επαγγελματικά δικαιώματα, λοιπόν. Αν αναζητήσει κανείς την σελίδα του Οργανισμού Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης (ΟΕΕΚ), όπου εκτίθενται τα επαγγελματικά δικαιώματα κατά ειδικότητα (http://www.oeek.gr/documents/ed_tee_b.doc), θα δει πως υφίστανται επαγγελματικά δικαιώματα μόνο για 10 ειδικότητες, από τις 19 που λειτουργούν στα ΕΠΑΛ!

Ανάλογα ισχύουν και για τις ειδικότητες των ΕΠΑΣ. Από τις 33 που λειτουργούν σε αυτές, στις 16  δίνεται αντιστοιχία με ειδικότητες των ΤΕΕ Β΄ κύκλου, από τις οποίες μόνο για 8 υφίστανται ήδη επαγγελματικά δικαιώματα!

Κοντολογίς, μόλις για 18 από τις 52 υπάρχουσες ειδικότητες των ΕΠΑΛ και των ΕΠΑΣ υφίστανται αναγνωρισμένα επαγγελματικά δικαιώματα!! (βλ. πίνακα 1 και 2). Για τις υπόλοιπες παραπέμπεται η υπόθεση σε επιτροπές και ….. στο μέλλον. Η σκληρή πραγματικότητα, δυστυχώς, δεν έχει καμία σχέση με αυτό που η κ. Διαμαντοπούλου αναφέρει στη συνέντευξή της, ότι δηλαδή «το πρώτο και σημαντικό για τη φετινή χρονιά είναι ότι έχουν επαγγελματικά δικαιώματα τα παιδιά που είναι στα ΕΠΑΛ».

Αν, βέβαια, εξετάσει κανείς πιο λεπτομερώς το θέμα, θα ανακαλύψει πως σε αρκετές από αυτές τις ειδικότητες τα επαγγελματικά δικαιώματα αναφέρονται σε νομοθεσία που θεσμοθετήθηκε το 1985 ή ακόμα και το 1971!!

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΣΠΟΥΔΩΝ - ΣΤΗΡΙΞΗ ΣΧΟΛΕΙΩΝ

 «Το δεύτερο είναι», συνεχίζει η κ. Υπουργός, «ότι σε συγκεκριμένο αριθμό ΕΠΑΛ, όπως είπα, στη Θεσσαλονίκη, στην Αθήνα, στην Κρήτη, στην Πάτρα, στο Ηράκλειο, θα υπάρξουν επαφές και συνεργασίες με τα Πανεπιστήμια και θα υπάρξει ένας νέος τρόπος διδασκαλίας και επικοινωνίας. Όσον αφορά και τη χρήση των εργαστηρίων και τις εργασίες και τη σύνδεση με τις αντίστοιχες ειδικότητες των  ΤΕΙ».

Τι αντιπροσωπεύει, όμως, αυτός ο «συγκεκριμένος αριθμός των ΕΠΑΛ;» Σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία του Υπ. Παιδείας, οι σχολικές μονάδες της ΤΕΕ στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση είναι 603 (χωρίς να υπολογίσουμε και τα ΣΕΚ). Άρα, ένα μέτρο που αφορά μόλις 4 σχολικές μονάδες (δηλαδή, ένα ποσοστό κάτω από το 1% των σχολείων της ΤΕΕ) δεν μπορεί να παρουσιάζεται από μόνο του ως στοιχείο αναβάθμισης του συνόλου της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης στη χώρα μας. Να σημειώσουμε, ακόμα, πως δεν διευκρινίστηκε στη συνέντευξη ποια θα είναι τα χαρακτηριστικά αυτών των πιλοτικών συνεργασιών. Μήπως η εξάρτηση των σχολείων από την τοπική αγορά εργασίας και από τα συμφέροντα και τις επιδιώξεις εκείνων που την ελέγχουν;

ΣΥΝΔΕΣΗ ΜΕ ΑΓΟΡΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

«Το τρίτο σημαντικό» αναφέρει η κ. υπουργός στη συνέντευξή της, «είναι ότι από φέτος τον Οκτώβρη θα υπάρχει ομάδα σε κάθε ΕΠΑΛ που θ’ αξιολογεί και θα παρακολουθεί, ώστε να έχουμε το φάκελο του κάθε ΕΠΑΛ, ώστε  η μεταρρύθμιση που θα γίνει να προσαρμοστεί στα οικονομικά και κοινωνικά χαρακτηριστικά της κάθε περιφέρειας. Η πρόταση για τη νομοθετική ρύθμιση που αφορά την  Τεχνική Εκπαίδευση θα είναι από την επόμενη χρονιά, δηλαδή θα ξεκινήσουμε το φθινόπωρο».

Αγνοεί, άραγε, η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας πως δεν μπορεί να συμβιβαστεί η εκπαίδευση στη λυκειακή βαθμίδα με την αντίληψη της πλήρους προσαρμογής των προγραμμάτων των σχολείων, ακόμα και της επαγγελματικής εκπαίδευσης, στις πρόσκαιρες και, πολύ περισσότερο, στις τοπικές ανάγκες της αγοράς και των επιχειρήσεων; Γιατί, όσο επικίνδυνο είναι να αγνοεί κανείς τις τοπικές ανάγκες κατά το σχεδιασμό της εκπαιδευτικής πολιτικής, άλλο τόσο επιζήμια είναι η απόλυτη προσαρμογή της στα οικονομικά και κοινωνικά χαρακτηριστικά της περιφέρειας, ειδικά σε μια εποχή που ευνοεί την κινητικότητα, ακόμη και τη διακρατική. Μια τέτοια, στενόθωρη αντίληψη δεν θα οδηγήσει σε ακόμα μεγαλύτερη εισβολή της κατάρτισης και της πρόωρης ειδίκευσης στη 12ετή εκπαίδευση, που πρέπει επιτέλους να γίνει και υποχρεωτική; Πως συμβιβάζεται αυτή η αντίληψη με την προεκλογική εξαγγελία για κατάργηση των ΕΠΑΣ και ίδρυση ενός Τεχνολογικού Λυκείου;

ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΑΜΕΣΑ

Θα πρέπει η νέα ηγεσία του Υπ. Παιδείας να πάρει εκείνα τα μέτρα που άμεσα απαιτούνται για την ουσιαστική στήριξης της ΤΕΕ, και τα οποία έχει επανειλημμένα ζητήσει η ΟΛΜΕ, όπως: να δημιουργηθεί ένα λύκειο για την ΤΕΕ με παράλληλη κατάργηση των ΕΠΑΣ και τη λειτουργία σε αυτό Μεταλυκειακού Έτους Ειδίκευσης∙ να υπαχθούν όλες οι σχολικές μονάδες που παρέχουν σήμερα δευτεροβάθμια επαγγελματική εκπαίδευση και ανήκουν σε άλλα υπουργεία (ΟΑΕΔ, ΟΤΕΚ, Υγείας, Γεωργίας) στο Υπ. Παιδείας∙ να εξασφαλιστεί ουσιαστική πρόσβαση των αποφοίτων της ΤΕΕ στην τριτοβάθμια εκπαίδευση∙ να κατοχυρωθούν όλες ανεξαίρετα οι ειδικότητες με σύγχρονα και ουσιαστικά επαγγελματικά δικαιώματα∙ και, βέβαια, να εξασφαλιστεί μια γενναία χρηματοδότηση των υποδομών της ΤΕΕ, ώστε να αποκτήσουν όλα τα σχολεία το δικό τους σύγχρονο σχολικό κτίριο και τα απαραίτητα εργαστήρια και εξοπλισμό. Τέλος, η ουσιαστική και πολύπλευρη στήριξη των εκπαιδευτικών (παιδαγωγική κατάρτιση, επιμόρφωση, μόνιμη εργασιακή σχέση, αξιοπρεπής μισθός) είναι απαραίτητος παράγοντας για τη στήριξη της επαγγελματικής αλλά και γενικότερα κάθε μορφής εκπαίδευσης

Παρά τις μεγαλόστομες διακηρύξεις, λοιπόν, για μια ακόμη αναβάθμιση της ΤΕΕ (την τρίτη μέσα σε 13 χρόνια) και με δεδομένα την μείωση των εκπαιδευτικών δαπανών (όταν γνωρίζουμε όλοι πως το επαγγελματικό σχολείο κοστίζει περισσότερο) αλλά και τον αγοραίο προσανατολισμό της εξαγγελθείσας εκπαιδευτικής πολιτικής, δεν μπορούμε να είμαστε ιδιαίτερα αισιόδοξοι. Μάλλον μια νέα  περιπέτεια περιμένει την πολύπαθη ΤΕΕ, όπως και ολόκληρο το δημόσιο σχολείο.

ΘΕΜΗΣ ΚΟΤΣΙΦΑΚΗΣ,

ΜΕΛΟΣ ΔΣ ΟΛΜΕ, Εκπαιδευτικός της ΤΕΕ